10.12 Retroteka # 14 | Warszawiacy i górale

11.10.2022

Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny oraz dyrektor muzyczny Jan Emil Młynarski zapraszają na wyjątkową, zimową odsłonę Retroteki, która odbędzie się 10 grudnia o godz. 19:00 w kinie Iluzjon.

Bilety na wydarzenieKino Iluzjon Filmoteki Narodowej (fn.org.pl)


Podczas koncertu połączą się dwie wielkie tradycje muzyczne – warszawska i  zakopiańska. Na scenie Retroteki Warszawskie Combo Taneczne spotka się z zespołem Trebunie Tutki. Wspólnie przybliżą ducha dawnego Zakopanego wykonując przedwojenne tanga, melodie oraz gawędy góralskie. Koncert zwieńczy pokaz filmu Biały ślad Adama Krzeptowskiego z 1932 roku. Pełen tatrzańskich krajobrazów obraz, który reprezentował Polskę na pierwszym festiwalu w Wenecji został odrestaurowany cyfrowo przez FINA w związku z 90 rocznicą jego premiery.

  • KONCERT | WARSZAWIACY I GÓRALE

Zakopane lat 30. było miejscem gdzie mieszały się wątki wiejskie i wielkomiejskie. Zimowa Stolica Polski rozbrzmiewała muzyką góralską i dansingową, importowaną z głębi kraju. Na scenie Retroteki Warszawskie Combo Taneczne spotka się z zespołem Trebunie Tutki. Wspólnie przybliżą ducha dawnego Zakopanego wykonując przedwojenne tanga, melodie oraz gawędy góralskie.

  • Trebunie - Tutki

Trebunie Tutki, materiały promocyjne artystów

Zespół, który jest ambasadorem Podhala i polskiej kultury na festiwalach w całej Europie, Azji i Ameryce Północnej, m.in. Wystawach Światowych EXPO w Portugalii i Japonii. Jego rozpoznawalny w Europie styl ukształtowały z jednej strony  muzyczne tradycje rodzinne i zamiłowanie do góralszczyzny, z drugiej nowatorstwo  i awangardowe  podejście do swojego dziedzictwa oraz wpływy karpackie. Trebunie-Tutki jako  pierwszy zespół  z Polski, wielokrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce Listy Muzyki Świata Europejskiej Unii Radiowej. Chętnie eksperymentują i współpracują z wybitnymi artystami m.in. z Adrianem Sherwoodem z  Londynu, jamajską grupą Twinkle Brothers z Jamajki, z gruzińskim kwintetem Urmuli a także ze znakomitymi polskimi muzykami, m.in. Krzysztofem Ścierańskim, Marią Peszek, Wojciechem Waglewskim i Voo Voo. 

Umiłowanie tradycji i wierność góralszczyźnie nie ogranicza twórczości zespołu. Opierając się na tradycyjnym instrumentarium, skali góralskiej, budowie muzycznej i charakterze wykonania, Krzysztof Trebunia-Tutka tworzy Nową Muzykę Góralską, wraz z zespołem  rozwija i wzbogaca rdzenną muzykę o nowe melodie, współczesne teksty i awangardowe aranżacje. Twórczość Trebuniów-Tutków została nagrodzona tytułem Honorowy Ambasador Polszczyzny, przyznawanym przez Radę Języka Polskiego. 

W ostatnich latach zespół koncertował m.in. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Azerbejdżanie, Chinach, USA, w Bangladeszu i w Indiach. 

Skład zespołu:

Krzysztof Tutka – skrzypce, koza podhalańska, trombita, fujary, piszczałki, taniec, śpiew

Anna Trebunia –Wyrostek- basy podhalańskie, taniec, śpiew

Jan Trebunia – Tutka- skrzypce, altówka

Andrzej Polak –  skrzypce, kontrabas, śpiew

 

  • Warszawskie Combo Taneczne

Warszawskie Combo Taneczne, fot. Jacek Poremba

Postanowili ocalić od zapomnienia piękne piosenki, prezentując je we współczesnym brzmieniu i aranżacjach bliskich oryginałom. Repertuar Warszawskiego Combo Tanecznego to w przeważającej mierze piosenki przedwojenne, które 80 i więcej lat temu bawiły i wzruszały publiczność na rewiach, dansingach, a także na stołecznych ulicach i podwórkach.

Zespół narodził się spontanicznie, a za jego powstanie odpowiedzialny jest Jan Emil Młynarski. Wraz z  przyjaciółmi powołał do życia grupę, kierując się miłością, pasją i poczuciem obowiązku wobec tradycji, w  jakiej się wychował. Szlify Warszawskie Combo Taneczne zdobywało grając na podwórkach Mokotowa, Pragi, Śródmieścia i w warszawskich lokalach. Wzorem muzyków sprzed lat wychowali sobie swoją publiczność, a  koncertując wypracowali ciekawy, trafiający do publiczności repertuar.

16 września  2014 r. wyszła debiutancka płyta Combo pt. Przyznaj się. Znalazło się na niej 16 piosenek głównie przedwojennych. W maju 2016 r. ukazał się drugi album zespołu zatytułowany Dancing, Salon, Ulica.  20 kwietnia 2018 r. ukazał  się trzeci longplay w dorobku Combo, zatytułowany Sto lat panie Staśku!

Jest to płyta wyjątkowa, bo nagrana specjalnie z myślą o setnej rocznicy urodzin ikony warszawskiej piosenki podwórkowej – Stanisława Grzesiuka. 21 maja 2021 odbyła się premiera najnowszego albumu, nagranego razem z Kapelą Zdzisława Kwapińskiego, pt. Skarałeś Mnie Boże.

Skład zespołu:

Jan Emil Młynarski – śpiew, bandżola

Piotr Zabrodzki – śpiew, banjo

Anna Bojara – piła

Karol Szczubełek – gitara

Tomasz Duda – baryton sax, klarnet

Maurycy Idzikowski – trąbka

Wojtek Traczyk – kontrabas


  • FILM | Biały ślad, reż. Adam Krzeptowski, 1932, Polska, 70 min

Na skraju tatrzańskiej wsi, w chacie po rodzicach, mieszka rodzeństwo – Zośka i Władek. Przez cały tydzień ciężko pracują, a w niedzielę, odświętnie ubrani, idą do kościoła. Zośka spotyka tam Jaśka, w którym jest skrycie zakochana. Ale Jasiek darzy uczuciem Hankę, która po ukończeniu szkoły, wróciła w rodzinne strony. Hanka jednak zainteresowana jest Andrzejem, świetnym narciarzem.

Biały ślad to największy sukces Adama Krzeptowskiego, Górala i fotografa, który w latach 20. prowadził w  Zakopanem zakład fotograficzny i jak nikt potrafił uchwycić w obiektywie piękno Tatr. W 1930 roku zaczął kręcić filmy, początkowo krótkometrażowe dokumenty, a potem także pełnometrażowe fabuły.

Film reprezentował Polskę na pierwszym festiwalu w Wenecji, gdzie odbyła się jego prapremiera. Mimo iż fabuła filmu jest przeciętna, międzynarodową publiczność zachwyciły zapierające dech w piersiach plenery tatrzańskie. W późniejszych latach sceny plenerowe z Białego śladu były wykorzystywane w innych filmach, których akcja toczyła się w górach: Drugiej młodości i Sportowcu mimo woli.

Biały ślad, materiały FINA

Film został odrestaurowany cyfrowo przez FINA w związku z 90 rocznicą jego premiery. Podstawą prac była przedwojenna kopia dystrybucyjna na taśmie nitro, a jako materiałów uzupełniających użyto fragmentów kopii roboczej oraz kontrnegatywów aceto, wykonanych w 1971 i 1981 roku. Dzięki digitalizacji materiału z  oryginalnej przedwojennej taśmy, obecnie możemy zaprezentować film w znacznie lepszej jakości, niż dotychczas.




Galeria