W październiku zapraszamy do kina Iluzjon na pełną retrospektywę mistrza francuskiej komedii – Jacquesa Tati. Noszący przydomek „człowieka-orkiestry” Tati nie tylko reżyserował filmy, ale także pisał do nich scenariusze, produkował je oraz w nich występował. Serca wielu pokoleń kinomanów podbił tworząc postać niezapomnianego Pana Hulot – poważnego, przygarbionego mężczyzny w przykrótkim szarym prochowcu, z kapeluszem na głowie i fajką w ustach. Tati – aktor w swoich produkcjach grał przede wszystkim ciałem, swoją nieprzeciętnie wysoką sylwetką, natomiast jego twarz zawsze pozostawała nieruchoma. Francuski twórca szczególną inspirację czerpał z amerykańskiego slapsticku, a w szczególności stylu Bustera Keatona. Wykreowany przez niego bohater to człowiek samotny, bardzo często postrzegany przez otoczenie jako dziwak, którego próby nawiązania relacji z otoczeniem (za wyjątkiem dzieci i zwierząt) zwykle spalają na panewce. Reżyser pragnął, aby jego komedie nie tylko bawiły, ale też skłaniały widzów do refleksji nad współczesnym światem, w którym coraz częściej pośpiech sprawia, że nie dostrzegamy jednostki potrzebującej naszej, choćby chwilowej, uwagi.

Przegląd uzupełnimy urzekającą animacją „Iluzjonista” Sylvaina Chometa zrealizowaną na podstawie scenariusza Jacquesa Tatiego.

Czy Pan Hulot wciąż śmieszy i wzrusza? Przekonajcie się już wkrótce w Iluzjonie!

 

Kalendarz projekcji:

 

Mój wujaszek 04.10.2015, godz 14:30 Sala Stolica
Wakacje pana Hulot 04.10.2015, godz 15:15 Sala Mała Czarna
Dzień świąteczny 10.10.2015, godz 18:15 Sala Mała Czarna
Wakacje pana Hulot 11.10.2015, godz 13:45 Sala Stolica
Iluzjonista 11.10.2015, godz 16:00 Sala Stolica
Pan Hulot wśród samochodów 11.10.2015, godz 16:00 Sala Mała Czarna
Dzień świąteczny 12.10.2015, godz 17:45 Sala Stolica
Mój wujaszek 13.10.2015, godz 17:45 Sala Stolica
Playtime 14.10.2015, godz 17:45 Sala Stolica
Pan Hulot wśród samochodów 16.10.2015, godz 18:00 Sala Stolica
Playtime 17.10.2015, godz 13:30 Sala Mała Czarna
Parada 17.10.2015, godz 18:00 Sala Stolica
Parada 18.10.2015, godz 14:00 Sala Mała Czarna

 

Wszystkie filmy wyświetlane będą w wersjach odnowionych cyfrowo.

 

Dołącz do wydarzenia

 

Bilety w cenie: 15 zł ulgowy/ 17 zł normalny

Osoby dokonujące zakupu biletów w kasie kina Iluzjon na wszystkie 7 seansów w ramach retrospektywy Jacquesa Tati, uprawnione są do zakupu biletów ulgowych.

Rezerwacje:

Kasa kina – (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl

---

Opisy filmów:

 

„Wakacje pana Hulot”
(Les vacances de Monsieur Hulot) 88 min., Francja 1953
reż.: Jacques Tati; scen.: Jacques Tati, Henri Marquet; zdj.: Jacques Mercanton, Jean Mousselle; wyk.: Jacques Tati, Nathalie Pascaud, Michèle Rolla, Valentine Cama, Louis Perrault

Jacques Tati po raz pierwszy wprowadza na ekrany kin postać sympatycznego pana Hulot. W charakterystycznym kapeluszu, przeciwdeszczowym płaszczu i z nieodłączną fajką w ustach wyrusza na wakacje do cichego nadmorskiego kurortu. Od momentu jego przybycia żaden z hotelowych gości nie zazna już spokoju. Pomimo czystych intencji każdy jego krok przynosi kolejną przezabawną katastrofę... W klasycznym już dziś filmie, o którym krytycy pisali, że w sposobie realizacji wyprzedził francuską Nową Falę, znajdziemy dużo świetnych gagów i doskonałych obserwacji obyczajowych, wspartych ciekawą i oryginalną konstrukcją dramaturgiczną.

  

„Wakacje pana Hulot”

„Mój wujaszek”
(Mon oncle) 115 min., Francja/Włochy 1958
reż.: Jacques Tati; scen.: J. Tati, Jean L'Hôte, Jacques Lagrange; zdj.: Jean Bourgoin; wyk.:Jacques Tati, Jean-Pierre Zola,Alain Bécourt, Adrienne Servantie,Lucien Frégis

W kolejnej części przygód pana Hulot Jacques Tati dowcipnie rozprawia się z wszechobecną technicyzacją codziennego życia. Hulot odwiedza w Paryżu swoich krewnych. Siostra bohatera jest żoną dyrektora fabryki plastiku. Mieszkają w nowoczesnym domu, w którym roi się od nowoczesnych urządzeń i wynalazków. Szereg gagów z udziałem pana Hulot pokazuje, jak nowe technologie utrudniają człowiekowi życie, zamiast czynić je prostym i wygodnym.  Film został uhonorowany Nagrodą Specjalną na festiwalu w Cannes. 
 

 „Mój wujaszek”

 

„Dzień świąteczny”
(Jour de fête) 87 min., Francja 1949
reż.: Jacques Tati; scen.: J. Tati, Henri Marquet, René Wheeler; zdj.: Jacques Mercanton, Jacques Sauvageot; wyk.: Jacques Tati, Guy Decomble, Maine Vallée, Santa Relli, Paul Frankeur

W pewnym małym miasteczku listonoszem jest fajtłapowaty i rozkojarzony Francois. Mieszkańcy od dłuższego czasu nie są zadowoleni z jego pracy. Tymczasem w pobliżu miasteczka odbywa się jarmark. Przyjaciele Francois upijają go i prowadzą do namiotu, w którym odbywa się pokaz filmu dokumentalnego o rewolucyjnych metodach pracy amerykańskich listonoszy. Wyraźnie zainspirowany pomysłami kolegów zza Atlantyku, próbuje wdrożyć w życie tamtejsze sposoby działania…

 

„Playtime”
(Playtime) 123 min., Francja/Włochy 1967
reż.: Jacques Tati; scen.: Jacques Lagrange, J. Tati; zdj.: Jean Badal, Andréas Winding; wyk.: Jacques Tati, Barbara Dennek, Rita Maiden, France Rumilly, France Delahalle

Uznawany za arcydzieło film „Playtime” był jednocześnie  najbardziej ryzykownym, ambitnym i kosztownym przedsięwzięciem w karierze Jacques’a Tatiego. Pan Hulot wyrusza do wysoko rozwiniętego technicznie Paryża na spotkanie z amerykańskim biznesmenem. Po drodze spotyka różnych ludzi: amerykańskich turystów, niemieckiego sprzedawcę i kolegę sprzed lat oraz wplątuje się w serię zabawnych i absurdalnych sytuacji.

Na potrzeby realizacji filmu zbudowano specjalne dekoracje w studio w Saint–Maurice pod Paryżem. Na powierzchni 15. tysięcy metrów kwadratowych zaprojektowano supernowoczesne miasto drapaczy chmur i szklanych biurowców, które zaczęło funkcjonować jako „Tativille”. „Chciałem zrealizować komiczny film o naszej epoce. Buduje się lotniska, autostrady, ogromne biurowce, świat jest pełen elektronicznych gadżetów, wśród których niełatwo jest orientować się przeciętnemu człowiekowi. Próbowałem więc wyobrazić sobie efekty komiczne, których źródłem i miejscem może być taka właśnie supernowoczesna sceneria” – mówił o swoim filmie reżyser. 

 

„Playtime”

 

„Pan Hulot wśród samochodów”
(Trafic) 97 min., Francja/Włochy 1971
reż.: Jacques Tati; scen.: J. Tati, Jacques Lagrange, Bert Haanstra; zdj.: Eduard van der Enden, Marcel Weiss; wyk.: Jacques Tati, Marcel Fraval, Honoré Bostel, François Maisongrosse, Maria Kimberly

Pan Hulot wyrusza na targi motoryzacyjne do Amsterdamu, by zaprezentować swój eksperymentalny model samochodu campingowego. Auto posiada wszystkie możliwe udogodnienia – od składanego prysznica po elektryczny rożen w zderzaku. Eksponat zostaje załadowany na ciężarówkę i pod eskortą samego projektanta wyrusza w trasę. Po drodze ekipa napotyka szereg przeszkód i problemów technicznych, które utrudnią dalszą podróż. Czy panu Hulot uda się dotrzeć do celu i pokazać swój wyjątkowy pojazd?

 „Pan Hulot wśród samochodów”

„Parada”
(Parade) 89 min., Francja/Szwecja 1974
reż. i scen.: Jacques Tati; zdj.: Gunnar Fischer, Jean Badal; wyk.: Jacques Tati, Karl Kossmayer, Pierre Bramma, Michèle Brabo, Pia Kolombo

W zrealizowanym dla szwedzkiej telewizji ostatnim filmie w karierze Jacques Tati zaprasza widzów do cyrku, w którym sam pełni rolę mistrza ceremonii. Choć na ekranie widzimy rozmaite występy z udziałem klaunów, muzyków, żonglerów i akrobatów, reżyser skupia się na widzach. Wywołując odpowiednie reakcje, opowiadając osobiste historie, wyłapując przy pomocy ukrytych kamer również to, co miało pozostać niewidoczne, wciąga  ich do niezwykłej zabawy… „Parada” jest pełnym radości hołdem złożonym występom na żywo, a także powrotem do związanych z musicalem  początków francuskiego reżysera.

 

„Iluzjonista”
(L’Illusionniste) 80 min., Francja /Wielka Brytania 2010
reż.: Sylvain Chomet; scen.: Sylvain Chomet, Jacques Tati

Bohaterem filmu animowanego, który powstał na podstawie niezrealizowanego scenariusza Jacquesa Tati, jest iluzjonista Tatischeff (prawdziwe nazwisko Jacquesa Tati). W latach 50. ubiegłego wieku starzejący się artysta music-hallu, którego kariera dobiegła końca, prezentuje swoje sztuczki w podrzędnych lokalach. W szkockiej prowincji spotyka młodą dziewczynę, która jest zafascynowana jego występem. Scenariusz Tatiego stanowił smutne wyznanie skierowane do córki i film także przesycony jest tym nastrojem. Wspaniała jest strona wizualna obrazu, złożona z tworzących spójną opowieść mikroscenek. Włączony w animowaną historię fragment Mojego wujaszka Jacquesa Tatiego jest hołdem złożonym znakomitemu aktorowi i reżyserowi. Europejska Nagroda Filmowa 2010 dla najlepszego filmu animowanego.

 

„Iluzjonista”