Nazwisko Krzysztofa Komedy najbardziej kojarzy się z jazzem, lecz już nawet pobieżny przegląd jego filmografii pozwala uświadomić sobie, jak wszechstronnym i płodnym był kompozytorem. Jego kompozycje filmowe towarzyszyły od drugiej połowy lat 50. ważnym nurtom i przełomom w polskim kinie. Muzyka do etiud Romana Polańskiego objawiła Komedę jako artystę bardzo pomysłowego i wrażliwego na materię opowiadania.

Nie bez powodu jego muzyka miała niebawem towarzyszyć filmom kształtującym polską wersję nowej fali: „Niewinnym czarodziejom”, „Do widzenia, do jutra...” i „Nożowi w wodzie”. Z drugiej strony nie kto inny jak Komeda właśnie skomponował słynną balladę „Nim wstanie dzień” (ze słowami Agnieszki Osieckiej) otwierającą western „Prawo i pięść”. Śpiewana przez Edmunda Fettinga, mówiła o doświadczeniu człowieka po bolesnych, wojennych przejściach, który jednak nie stracił nadziei, że może zacząć wszystko na nowo. W filmach lat 60., w których na jednej z plansz tytułowych widnieje hasło „Muzyka: Krzysztof Komeda” funkcjonuje więc bardzo ważny ślad po wielkim talencie artysty potrafiącego swoją muzyką opowiedzieć coś więcej niż to, co widać na ekranie. 23 kwietnia mija 50. rocznica śmierci tej niezwykłej postaci muzyki i filmu.

NIEWINNI CZARODZIEJE, reż. Andrzej Wajda, Polska 1960, 87 minut
DO WIDZENIA, DO JUTRA…, reż. Janusz Morgenstern, Polska 1960, 80 minut
NÓŻ W WODZIE, reż. Roman Polański, Polska 1962, 90 minut
KOMEDA, reż. Krzysztof Riege, Polska 1974, 33 minuty

Komeda – zestaw filmów krótkometrażowych
DWAJ LUDZIE Z SZAFĄ, reż. Roman Polański, Polska 1958, 15 minut
GDY SPADAJĄ ANIOŁY, reż. Roman Polański, Polska 1959, 22 minut
CMENTARZ REMU, reż. Edward Etler, Polska 1961, 15 minut