Choć klasyczne filmy węgierskie nie cieszyły się nigdy taką sławą jak dzieła czechosłowackiej Nowej Fali, czy polskiej szkoły filmowej, to jednak Węgrzy zdołali wykształcić niezwykle oryginalną kinematografię, pełną utworów bardzo ciekawych nie tylko z historycznego, ale też z artystycznego punktu widzenia.

W ramach mini-przeglądu w Iluzjonie pokażemy zarówno najsłynniejsze, jak i zupełnie nieznane obrazy węgierskie z lat 60., 70. i 80., a zatem ze złotego okresu rozwoju tej kinematografii. W kinie zobaczą Państwo trzy sztandarowe dzieła mistrzów kina węgierskiego: „Desperatów” (1966) Miklósa Jancsó, „Mefisto” (1981) Istvána Szabó i „Inne spojrzenie” Károly Makka i Jánosa Xantusa. Rozgrywający się w połowie XIX wieku, po stłumieniu rewolucji Kossutha „Desperaci” przedstawiają męczeństwo węgierskich bojowników o wolność. „Mefisto” to niezwykle sugestywna opowieść o artyście, który staje się marionetką władzy w nazistowskich Niemczech. „Inne spojrzenie” jest natomiast dramatem psychologicznym dziejącym się po węgierskich wydarzeniach 1956 roku.

Przeglądu dopełnią pokazy dwóch filmów utrzymanych w zupełnie innej tonacji – komedii „Kapral i inni” (1964) i „Miłości surowo wzbronionej” (1965).