Film czarny, którego poetyka ukształtowana została w latach 40. w USA, wywodził się z kina gangsterskiego. Szybko jednak wyrósł poza jego ramy i stał się osobnym nurtem, do dziś inspirującym twórców na całym świecie. W filmach noir nie ma jasnego podziału na dobro i zło, wyróżnia je mroczna atmosfera, pesymistyczne spojrzenie na rzeczywistość, a także fatalizm obciążający relacje damsko-męskie. Do charakterystycznych elementów tego stylu, czerpiącego inspiracje z kina ekspresjonistycznego, należą mocne kontrasty, operowanie cieniami, dominujące obrazy nocnego miasta; postacie ukazywane są często z nietypowej perspektywy, budującej kontekst psychologiczny przywoływanych sytuacji. Wyróżniająca ten nurt kina jest również zaburzona chronologia prezentowanych wydarzeń oraz narracja spoza kadru. Typowymi bohaterami filmów czarnych są przeciętni ludzie wplątani przypadkowo w kryminalne zagadki, prywatni detektywi czy femme fatale.  Najbardziej rozpoznawalnymi aktorami czarnych filmów byli m.in.: Humphrey Bogart, Lauren Bacall, Rita Hayworth, James Cagney, Richard Widmark, Robert Mitchum. Kino czarne jako nurt trwało zaledwie dwie dekady, mimo to jego wpływ obserwujemy do dziś w filmach twórców takich jak David Fincher czy Christopher Nolan.

W programie:

Sokół maltański (The Maltese Falcon) reż. John Huston, USA 1941

Asfaltowa dżungla (The Asphalt Jungle) reż. John Huston, USA 1950

Bulwar zachodzącego słońca (Sunset Boulevard ) reż. Billy Wilder, USA 1950

Nieznajomi z pociągu (Strangers on a Train) reż. Alfred Hitchcock, USA 1951