Polański, ekranizując autobiograficzną powieść znanego kompozytora i pianisty Władysława Szpilmana, posłużył się jej stylem narracji – oszczędnym, unikającym patosu i nadmiernego dramatyzowania. Jest tu także miejsce na subtelną poezję zawartą w sposobie obrazowania i opisie losu człowieka uwikłanego w tryby niewyobrażalnego koszmaru. Sam Polański uznał Pianistę za swój najważniejszy film. Jak mówił: „W książce Szpilmana znalazłem historię, której szukałem od dawna. Złożyły się na nią przeżycia bohatera, który będąc w środku okropnych wydarzeń, opisał je bez cienia martyrologii”. Film został nagrodzony Złotą Palmą w Cannes i Oscarem dla wykonawcy głównej roli, Adriena Brody.