Klamrą kompozycyjną filmu jest przypadkowe spotkanie bohatera z piękną kobietą, ucieleśnieniem jego ideału piękna. Zachwycony Marcello przerywa podróż pociągiem, by podążyć za tajemniczą nieznajomą. Świat, który odkrywa jest szokujący, niebezpieczny i nieodparcie pociągający - to świat kobiet. Marcello wkracza weń nieświadomy czyhających zewsząd zagrożeń. „Miasto kobiet” – film zrealizowany z typową dla Felliniego widowiskowością i utrzymany w poetyce snu to obraz świata kobiet i świata mężczyzn, światów odrębnych, a przecież uzupełniających się, wzajemnie sobie niezbędnych. „Mam wrażenie, że zawsze robiłem filmy tylko o kobietach. Czuję się całkowicie zdany na ich łaskę, czuję się dobrze tylko w ich towarzystwie: są one mitem i tajemnicą, różnicą, fascynacją, pragnieniem poznania, spojrzeniem, w którym się można przejrzeć samemu. Kobiety są wszystkim” – powiedział Fellini.