Bohaterami opowieści są Wanda i Ivan, młode małżeństwo, przyjeżdżające do Rzymu z rodzinną wizytą. Wanda, zafascynowana bohaterem jednego z fotokomiksów pt. „Biały szejk”, staje się ofiarą własnej wyobraźni. Umawia się na spotkanie z aktorem Fernandem, który, ucharakteryzowany na planie filmowym na bohatera opowieści, bez reszty podbija serce naiwnej dziewczyny. Wypływają w romantyczny rejs po morzu, ale idylla miłosna kończy się szybko i bardzo dla Wandy boleśnie... Filmem tym nawiązał Fellini do operujących stereotypem i sztampą kiczowatych komiksów, które w latach 50-tych cieszyły się we Włoszech ogromnym powodzeniem. Pomysł filmu wypłynął od Michelangelo Antonioniego, ale ostatecznie zrealizował go Federico Fellini. W „Białym szejku” bezlitośnie obnaża on mentalność i psychikę człowieka przesiąkniętego kulturą komiksową, pokazuje, jak silną presję wywiera władza pozorów i lęk przed prawdziwym, własnym życiem i jego szarą codziennością. Fellini dokonał wiwisekcji mieszczańskiej mentalności, obnażając jej fałsz i skrywanie się za fasadą zakłamanej moralności, rysując swoich bohaterów kreską wytrawnego karykaturzysty.