Adaptacja autobiograficznych książek „Po Kraju Ussuryjskim” i „Dersu Uzała” Władimira Arsienjewa. Akcja dzieje się na początku XX wieku. Główny bohater, Arsienjew, jest carskim oficerem, który podczas wyprawy do Krainy Ussuryjskiej, spotyka Dersu Uzałę, myśliwego z plemienia Nanajów. Żyjący na łonie natury, z dala od cywilizacji mężczyzna zostaje przewodnikiem Rosjanina po tajdze. Kiedy Dersu zaczyna tracić wzrok, Arsienjew zastanawia się, jak może pomóc przyjacielowi…

Mając problemy z finansowaniem swoich filmów w Japonii, Kurosawa zdecydował się na realizację radziecko-japońskiej koprodukcji. Będące podstawą scenariusza książki Arsienjewa fascynowały reżysera już od lat 40. – artysta miał szansę, by sfilmować je w rzeczywistych miejscach akcji w tajdze ussuryjskiej. Efekt okazał się znakomity. Jak pisał Adam Garbicz, „Dersu Uzała” jest „bliskim myśleniu dalekowschodniemu hołdem dla człowieka w harmonii ze swoim środowiskiem, przy delikatnym – na tyle, na ile było to możliwe w produkcji radzieckiej – zdystansowaniu się od sił, które raźnie wkraczają na obszar pierwotnej przyrody” (A. Garbicz, Kino – wehikuł magiczny. Podróż czwarta). Obraz Kurosawy został nagrodzony Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny.