Etiuda studencka, zrealizowana przez Jacka Bławuta na drugim roku zaocznych studiów na Wydziale Operatorstwa i Realizacji Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi. Ciąg obrazów, zmontowanych na zasadzie strumienia mikrozdarzeń: dwie szklanki na kontuarze pustego dworcowego baru, gazeta niesiona przez wiatr po peronie, przejeżdżający pociąg, wzlatujące w powietrze ptaki, dziecięcy wózek zjeżdżający ze schodów. Obrazy pozornie bez związku, celebrowane w zwolnionym rytmie, układają się w katalog filmowych cytatów i odwołań bliskich prywatnym fascynacjom autora. Nawiązania do Bergmana, Wajdy, Eisensteina, Polańskiego, Kieślowskiego, Marczewskiego stają się dla widza zaproszeniem do filmowej gry, w której zadaniem odbiorcy jest rozpoznawanie cytatów. Bławut traktuje to jak swego rodzaju test na znajomość kodu, którym się porozumiewa. Z drugiej strony kolejne filmowe skojarzenia są manifestem wiary w obraz, w jego moc poetycką, metaforyczną, alegoryczną, wykraczającą poza dokumentalny zapis.