Czy budynki sÄ… w stanie przemówić wÅ‚asnym gÅ‚osem i powiedzieć coÅ› o nas samych i o stanie naszej cywilizacji? NakrÄ™cony w 3D film przedstawia indywidualne spojrzenie szeÅ›ciu sÅ‚ynnych reżyserów na sześć ikonicznych europejskich budowli potraktowanych tu jak lustro nas samych i dzisiejszej kultury. Każdy z twórców pokazuje dany obiekt na swój wÅ‚asny sposób, przy zachowaniu charakterystycznej dla siebie stylistyki i filmowego jÄ™zyka.

Wim Wenders portretuje sÅ‚ynnÄ… FilharmoniÄ™ BerliÅ„skÄ…, Robert Redford – Instytut Salka w kalifornijskim mieÅ›cie La Jolla, Michael Madsen – wiÄ™zienie Halden w norweskim mieÅ›cie Halden, Michael Glawogger – RosyjskÄ… OperÄ™ NarodowÄ…, Margreth Olin – OperÄ™ w Oslo, a Karim Ainouz – Centrum Georgesa Pompidou w Paryżu. Każdy z tych budynków jest pokazany w zupeÅ‚nie inny sposób, bo każdy z nich funkcjonuje na autonomicznych prawach i ma wÅ‚asnÄ… duszÄ™: pod wzglÄ™dem zewnÄ™trznym i wewnÄ™trznym zorganizowany jest również na innych zasadach.

W filmie poznajemy nie tylko wizualny obraz tych budowli, lecz także ich architektonicznÄ… strukturÄ™, co we wszystkich przypadkach okazuje siÄ™ znaczÄ…ce. Każda z tych budowli na swój sposób staje siÄ™ refleksem wspóÅ‚czesnej kultury i doskonaÅ‚ym strażnikiem pamiÄ™ci zbiorowej ludzkoÅ›ci. Jest też wyraźnym materialnym przejawem myÅ›li i dziaÅ‚alnoÅ›ci wspóÅ‚czesnego czÅ‚owieka, a co wiÄ™cej – pokazuje, jak wyglÄ…da jego życie, choć w każdym przypadku mamy do czynienia z zupeÅ‚nie innym jego przejawem i perspektywÄ….