Cocteau powiedział o swoim dziele: „Ten film nie jest snem, zapożycza jednak ze snu jego mechanizm, to znaczy zwraca nocy kłamstwa dnia i nadaje wszystkiemu pewną świeżość, którą niszczy w nas rutyna”. Połączenie prawdy i fikcji, realizmu i wyobraźni, wciągają widza w wir nie do końca jasnych symboli i znaczeń, proponując przeżycie w miejsce opowiadania. Swobodą stylu „Testament Orfeusza” przypomina pierwszy film artysty – „Krew poety”. Postać Orfeusza – poety odtwarza sam Cocteau, a przedstawiane zdarzenia i obrazy nawiązują do jego biografii.