Mieszkający w bretońskim miasteczku właściciel pracowni kapeluszy udaje się – jak co wieczór – na partyjkę brydża do ulubionej kawiarni, a za nim podąża sąsiad, krawiec. Tematem wieczoru jest sprawa tajemniczego dusiciela kobiet, grasującego w mieście. Po wyjściu z kawiarni kapelusznik idzie do innej dzielnicy i tam, na oczach przerażonego krawca, morduje starą nauczycielkę muzyki. Tak rozpoczyna się kolejna mroczna historia Chabrola i chociaż od początku krawiec, a my wraz z nim, wiemy kto jest mordercą, nie jest to w filmie najistotniejsze. Dla reżysera tajemnica bowiem tkwi nie w rozwoju wydarzeń, ale w odkrywaniu psychologii postaci, co jest kolejną okazją do rozprawienia się z mieszczańską mentalnością. Sprzedawca kapeluszy to przeciętny mieszczanin, poddany obowiązującej grze pozorów i codziennych rytuałów, znajdujący wyzwolenie w rzuceniu wyzwania społeczności, w której żyje, zamożnej i szanowanej, do której za wszelką cenę próbuje aspirować ubogi krawiec - imigrant. Chabrol – jak zwykle – prowadzi w filmie grę z widzem, z pojęciami dobra i zła, oscylując między tragizmem a groteską. Atmosferę filmu podkreśla znakomita scenografia i niezwykłe kreacje aktorskie.