Zrealizowany z niemal hitchcockowską precyzją film Chabrola w wyrafinowany sposób demaskuje moralność przedstawicieli wyższych sfer. Główny bohater – młody, cyniczny lekarz, po ślubie z brzydką, ułomną córką bogatego kolegi po fachu, wiąże się ze swą piękna szwagierką. Doktor Popaul nie potrafi, podobnie jak większość jego znajomych, nawiązywać relacji z innymi ludźmi inaczej niż przez wzgląd na korzyści. Dla zaspokojenia swych ambicji jest w stanie poświęcić wszystko i wszystkich. Wartość tego sprawnie zrealizowanego filmu opiera się w znacznej mierze na doskonałych kreacjach aktorskich Jeana-Paula Belmondo i Mii Farrow, wcielającej się w postać żony doktora.