Słowo sciuscia, oryginalny tytuł filmu, pochodzi od angielskiego „shoe shine” – okrzyku kierowanego przez czyścibutów do swoich klientów, którymi tuż po wojnie byli głównie żołnierze alianccy. Wyraz ten stał się wkrótce neologizmem określającym dzieci z ulicy.

Akcja filmu toczy się w roku 1945 w Rzymie. Jego dwaj mali bohaterowie, czyścibuty, marzą o kupnie białego konia. Chwytając się każdej okazji zarobku, wplątują się w aferę kryminalną i trafiają do zakładu poprawczego.

Ekspresyjny, okrutny dramat stanowi apel do społeczeństwa ignorującego potrzeby małoletnich ofiar wojny, sierot ukształtowanych przez warunki bytowe zniszczonego wojną kraju. Siłę emocjonalną „Dzieci ulicy” potęguje prostota filmowania, sprawiająca wrażenie spontaniczności, oraz kronikarski opis rzymskiej ulicy i jej autentycznych mieszkańców.