„Hotel du Nord” – obok „Ludzi za mgłą” i „Brzasku” – jest typowym reprezentantem nurtu zwanego realizmem poetyckim, który rozwinął się w kinematografii francuskiej w latach 30. XX wieku. Charakterystycznymi cechami tych obrazów było przedstawianie sytuacji ludzi zagubionych w miejskim chaosie, pogrążonych w ponurej egzystencji, naznaczonych piętnem tragedii. Filmy te wykraczały jednak poza granice świata przedstawionego, odwołując się do prawd i wartości uniwersalnych. „Hotel du Nord” - zrealizowany na podstawie powieści Eugene’a Dabita - ukazuje losy kilkorga mieszkańców małego, obskurnego hotelu, położonego nad paryskim kanałem Saint-Martin. Wśród nich poznajemy młodych kochanków, Pierre'a i Renée, których idealistyczna miłość zostaje skonfrontowana z szarzyzną codzienności. Poczucie bezsensu i wypalenia życiowego doprowadza bohaterów do próby samobójczej.