Film opowiada historię małego chłopca, który został znaleziony w grządce kapusty przez bezdzietną i samotną Lolottę. Kobieta bez wahania usynowiła chłopca i wychowała na wartościowego człowieka. Po jej śmierci Toto postanowił poświęcić swoje życie dobrym uczynkom i sprawił, że nędzne przedmieście Mediolanu zmieniło się w miejsce schludne, zamieszkałe przez zgodną i życzliwą społeczność. Gdy w okolicy odkryto złoża ropy naftowej i właściciel terenów postanowił wysiedlić biedaków, Toto, obdarzony przez zmarłą Lolottę mocą czynienia cudów, pomaga im znaleźć wyjście z kłopotów.

Film trudno byłoby wpisać w nurt neorealizmu, którego De Sica był czołowym reprezentantem, z powodu pokazanych w nim fantastycznych zjawisk. Odejście od realizmu nie jest jednak całkowite, ponieważ w baśniową formę został wpleciony prawdziwy obraz społeczności ubogich przedmieść Mediolanu.