Przypadkowo spotkany dorożkarz zostaje poproszony przez młodego chłopaka, żeby zastąpił jego ojca na rozmowie ze szkolnym wychowawcą. Telewizyjny film Hoffmana to obyczajowa satyra zawierająca gorzką refleksję na temat rodziców, którzy uznają, że troskę rodzicielską można zastąpić pieniędzmi i prezentami. Film miał zwrócić uwagę na problem pozostawionej samej sobie młodzieży. W efekcie powstał mądry, ciepły film o głęboko humanistycznym przesłaniu. Za rolę w filmie Tadeusz Fijewski otrzymał nagrodę Złotego Ekranu.