„Bestia” opowiada tragiczną historię trójkąta miłosnego: młodej artystki oraz jej dwóch kochanków, byłego i nowego, żonatego z inną kobietą. Rolę artystki gra Pola Negri, największa gwiazda ówczesnego polskiego kina.

Film jest najstarszym zachowanym obrazem z udziałem aktorki i jednym z dziewięciu, które nakręciła dla wytwórni Sfinks. Stworzony przez Negri wizerunek femme fatale rozbudził wyobraźnię publiczności. Aktorka szybko została dostrzeżona przez niemieckich producentów i od 1917 roku zaczęła grać w Niemczech. Wystąpiła tam w czterech filmach wyreżyserowanych przez Ernsta Lubitscha. Jednym z nich była „Madame DuBarry” (1919), która przyniosła jej międzynarodowy sukces i kontrakt z amerykańską wytwórnią Paramount Pictures. Do Hollywood wyjechała w 1922. Sukces niemieckich filmów z Polą Negri na rynku amerykańskim zainteresował tamtejszego dystrybutora Jessego A. Levinsona, który kupił „Bestię” pod koniec 1921 roku i po kilku niewielkich zmianach zaczął ją dystrybuować w USA pod tytułem „The Polish Dancer”. Levinson reklamował film jako nowość, dlatego ukryto fakt, że powstał on pięć lat wcześniej. Publiczności podano do wiadomości jedynie nazwisko głównej gwiazdy – Negri, celowo opuszczając rok i kraj produkcji.

Grzegorz Rogowski