„Nigdzie nie pasuję. Czuję się inna. Nie wiem, kim jestem…” – takie dylematy ma wiele nastolatek, które często są osamotnione w swoim zagubieniu towarzyszącym wiekowi dorastania. Ninnoc jest jedną z nich. Ma piękne niebieskie oczy, kocha śpiewać i tańczyć. Ale wszędzie czuje się nieswojo. Zmienia szkoły, odpycha ludzi od siebie, ale jednocześnie boi się samotności. Zadaje sobie pytania: czym jest popularność, tak ważna w tym wieku? Kiedy jest się „normalnym”, a kiedy już nie? Reżyserka za pomocą symboli i obrazu w doskonały sposób pokazuje emocje i rozterki Ninnoc.