Andrzej, student Politechniki Warszawskiej, jest zakochany w Baśce, swojej koleżance z roku. Niepozorny i brzydki chłopak, nazywany przez kolegów Pingwinem, nie ma jednak żadnych szans u pięknej dziewczyny, otoczonej tłumem wielbicieli. By chociaż trochę utrzeć jej nosa, Pingwin namawia swego znajomego, Łukasza, by na imprezie przeczytał fragmenty listów miłosnych, które wysyłała do niego Baśka. Dziewczyna zostaje ośmieszona, jednak w niczym to nie pomaga Andrzejowi. „Pokazuję tylko 48 godzin z życia mego bohatera – sobotę i niedzielę. Są tu dwie warstwy narracji – jedna odautorska, pseudoobiektywna, druga – świat widziany oczyma bohatera i tok jego myśli” – mówił reżyser. Film, osadzony w realiach ówczesnej Warszawy, nasycony wnikliwymi obserwacjami psychologicznymi i obyczajowymi, jest opowieścią romantyczną, a jednocześnie portretem zarówno miasta, jak i młodego pokolenia lat 60.