Najnowszy obraz Wojciecha Kasperskiego, twórcy dokumentów „Otchłań” i „Nasiona” oraz fabularnego debiutu „Na granicy”. Film opowiada o lekarzach i pacjentach prowincjonalnego szpitala psychiatrycznego na Syberii. Po raz pierwszy w historii tej placówki, jednego z największych ośrodków dla chorych psychicznie, ekipa filmowa mogła zobaczyć jak wygląda tam codzienne życie. „To, co zobaczyliśmy na miejscu, bardzo nami wstrząsnęło. Fatalne warunki, życie pacjentów na skraju nędzy, brak prawidłowej opieki medycznej były widoczne na pierwszy rzut oka. Głęboko szokujące było jednak to, jak radzą sobie z tym ludzie, którzy w szpitalnych murach są zamknięci. Wspierają się, opiekują się sobą, znajdują dobre strony swojego położenia i tęsknią za życiem na zewnątrz. Wielu z nich jest opuszczonych przez rodziny i bliskich, pozostawionych w szpitalu, by umarli. Ten film jest zbiorowym portretem wykluczonej społeczności, kierowanej przez zaangażowanego lekarza. Stwarza to pole zarówno do refleksji bardziej uniwersalnych, niż ocena codziennego życia w szpitalu, jak i do ujęcia w metaforę wartości we współczesnej Rosji” – mówił reżyser. Film jest laureatem Złotego Lajkonika, najważniejszej nagrody Krakowskiego Festiwalu Filmowego.