Adaptacja sztuki Emila Zegadłowicza jest jednocześnie filmową wersją spektaklu wyreżyserowanego przez Axera w Teatrze Współczesnym w Warszawie. Akcja rozgrywa się w sierpniu 1939 roku, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Dziennikarz Bruno Sztorc drukuje krytyczny artykuł na temat ówczesnej władzy, piętnujący fałszywe przekonanie o potędze kraju. Policja konfiskuje cały nakład gazety, a Sztorc zostaje aresztowany i zesłany do Berezy. Jako więzień jest świadkiem ucieczki za granicę najwyższych władz państwowych. Uwalniają go dopiero wkraczający do Polski żołnierze Armii Czerwonej. Propagandowa sztuka Zegadłowicza, przepełniona poczuciem klęski, powstała w pierwszych latach okupacji niemieckiej i była wyrazem krytyki wobec rządu II RP.