"Pina" nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch, ale hołdem złożonym przez Wima Wendersa jej twórczości i hymnem na cześć sztuki. W subtelnym, wyciszonym filmie niemiecki twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka. Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki - "Święto wiosny", "Vollmond" i "Café Müller". W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało. Chcąc wiarygodnie oddać tę przestrzeń na ekranie, Wenders wstrzymywał się z realizacją Piny ponad 20 lat. Czekał, aż kamery pozwolą mu zrekonstruować na ekranie świat wykreowany na scenie przez Bausch. Dziś, wykorzystując technologię 3D w dokumencie, wytycza też nowe drogi dla kina.