Bresson, przenosząc na ekran powieść Bernanosa, zdołał dzięki konsekwentnej postawie artystycznej przełożyć na język filmowy wydawałoby się zupełnie niefilmową prozę. Ten fascynujący ascetycznością i surowością środków wyrazu obraz życia francuskiej prowincji został nakreślony niezwykle sugestywnie. Bohaterem opowieści jest młody ksiądz, obejmujący swą pierwszą parafię – człowiek dumny i szlachetny, przy tym samotny i chory. Swą postawą nie potrafi zjednać sobie parafian. Wikła się dodatkowo w problemy ziemiańskiej rodziny, której członkowie nie mogą się uporać z trudami życia i wątpliwościami natury etycznej.