Krótkometrażowy debiut Antoniego Krauzego, który ujawnił jego niezwykłą umiejętność obserwacji i rejestrowania małego realizmu.

Reżyser prezentuje w filmie drobną sytuację: u całkiem zwykłej rodziny zjawia się handlarz, który proponuje głowie tej rodziny wykonanie monidła, zachwalając jednocześnie wartość takiej pamiątki. Dla widza niemalże od razu jest jasne, że sprzedawca monideł to zwykły naciągacz, jednak ojciec ulega jego czarowi i wpłaca zaliczkę, stanowiącą znaczną część jego miesięcznych zarobków. I właśnie refleksja nad możliwymi motywacjami decyzji ojca, bardzo celnie sportretowanego przez Henryka Hunkę, staje się głównym motywem filmu Krauzego.