Dokonano zuchwałego napadu na bank – przestępcy użyli zatrutych monet i grozili detonacją bomby. Dyrekcja wzywa na pomoc detektywa Hawkshawa, któremu towarzyszy wierny psi asystent. I to właśnie on, Spot, podejmuje – dosłownie i w przenośni – trop wiodący do człowieka nazwiskiem Raffles i do rozwiązania zagadki.

Parodia opowieści o Sherlocku Holmesie wykorzystująca zarówno popularność genialnego detektywa i serii kryminalnych, jak też psich gwiazd kina. Film w wyraźny sposób nawiązuje do gatunkowych konwencji nie tylko formułą zabawnego skądinąd śledztwa, lecz także nazwiskami pojawiających się postaci: Hawkshaw od czasu sztuki Toma Taylora „The Ticket of Leave Man” (1863) był synonimem detektywa, zaś Raffles przywołuje słynnego dżentelmena włamywacza, literackiego bohatera wymyślonego przez E. W. Hornunga (notabene szwagra Arthura Conan Doyle’a).

Duet detektyw–pies, w którym zwierzę było partnerem człowieka lub też – jak tutaj – w zasadzie przejmowało rolę śledczego, był już wówczas często stosowanym chwytem, by wspomnieć wyprodukowane przez Pathé „Les Chiens policiers” (1907) Luciena Nongueta czy „The Detective Dog” (1912) Alice Guy-Blaché z założonego przez nią Solax Studios. Filmy te wpisywały się w szerszy nurt „psiego kina”, w którym zwierzęcy bohater zazwyczaj okazywał się mądrzejszy i skuteczniejszy od ludzi. Nurt miał swoje gwiazdy, m.in. znanego z obrazów Cecila M. Hepwortha owczarka szkockiego Rovera czy należącą również do tej rasy suczkę Jean z wytwórni Vitagraph. Spot – jedyny aktor z obsady „The Canine Sherlock Holmes” znany z imienia – również był jedną z takich gwiazd, maskotką wytwórni eksponowaną w reklamach. Pojawił się też w „Five Pounds Reward” (1913) i „Spot as Cupid” (1912) – oczywiście ponownie ratując ludzi z różnych życiowych opresji.

(KW)