Jeden z najgłośniejszych filmów kinematografii indyjskiej, a zarazem jeden z jej pierwszych tytułów zdobywający rynki europejskie i uznanie europejskiej krytyki, co potwierdzała nagroda na MFF w Cannes.

Akcja filmu rozgrywa się w jednej z ubogich wiosek Bengalu. Żyje tu – w skrajnie trudnych warunkach – rodzina Haribara Raya – niedoszłego literata, którego bieda zmusiła do porzucenia studiów. Egzystencja rodziny to nieustanne zmaganie się z przeciwnościami losu, z tragediami, które ją dotykają, z brakiem perspektyw na poprawę swej doli. Mimo to wszyscy trwają w nadziei na szczęśliwą odmianę. W zapadłej wsi słychać od czasu do czasu gwizd dalekiego pociągu – symbolu innego, nie tak odległego świata. Bohaterowie podążą ku temu światu w nadziei na lepsze, szczęśliwsze życie...

Ray zdołał umiejętnie połączyć realizm ze specyficzną hinduską poetyką, niespiesznie biegnącą narrację z bogactwem przemyśleń i trafnością społecznych diagnoz.