Film był w zamierzeniu twórcy ilustracją osiągnięć partii na radzieckiej wsi. Bohaterką jest jedna z mieszkanek biednej osady, która organizuje we wsi spółdzielnię mleczarską. Nie zważając na knowania kułaków tworzy zwarty kolektyw, który zmienia wieś w kwitnącą oazę rolnictwa. Eisenstein wprowadził w filmie wiele symbolicznych obrazów, zestawionych ze sobą na zasadzie montażu poddającego widza emocjonalnemu oddziaływaniu. Uczynił z tematu kolektywizacji wsi źródło niebanalnych, artystycznych chwytów.