W listopadzie 2016 roku francuski astronauta Thomas Pesquet wyruszył w swoją pierwszą misję w kosmos. Spędził sześć miesięcy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, w stanie nieważkości, na orbicie około 450 kilometrów od Ziemi, wraz z międzynarodowym zespołem i „Małym Księciem” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Żyjąc na stacji kosmicznej każdego dnia oglądał 16 wschodów słońca obserwując tym samym ewolucję Ziemi. Miał szansę doświadczyć obrazów spektakularnych burz, zjawisk kosmicznych i życia bez grawitacji, a przede wszystkim nowej perspektywy naszej planety i jej miejsca we wszechświecie. W tym czasie między astronautą a wizjonerskim dziełem Saint-Exupéry’ego zaczął się toczyć poetycki dialog. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna to ogólnoświatowy, częściowo utopijny, projekt, zarówno w teorii, jak i w praktyce, z udziałem wszystkich krajów świata. Czy ludzkość może działać z taką samą harmonią, jak kraje współpracujące przy zarządzaniu tą stacją? Wizualna strona filmu zachwyca, a sceny startu i lądowania misji, podobnie jak ujęcia Ziemi z kosmosu, zapierają dech w piersiach. 

Opis organizatora

In November 2016, French astronaut Thomas Pesquet set off on his first mission to space. He spent six weightless months in orbit about 450 kilometres from Earth, together with an international team and a copy of Saint-Exupéry’s space adventure ”The Little Prince”. For as Pesquet says, the mission’s ultimate goal is to give children and youth something to dream about. ”16 Sunrises” is on the same frequency, and the mission fully succeeds in a film that combines the researchers’ everyday life on board with a poetic dimension. The format is epic, and the launch and landing are incredibly exciting to watch. But the international space station is also an international semiutopian project, in both theory and practice, with the contribution of countries all over the world.