Henry Frankenstein jest wynalazcą zafascynowany możliwością stworzenia nowego życia. Korzystając ze szczątków martwych ludzi tworzy człowieka, którego pobudza do życia za pomocą wyładowań atmosferycznych.

Film opowiada o boskich ambicjach człowieka, o potrzebie niczym nieskrępowanego tworzenia i niebezpieczeństwach jakie za sobą pociąga. Po sukcesie „Draculi” (1931) Universal Studios spostrzegło, że horror jako gatunek filmowy może odratować podupadające finansowo studio filmowe. Film jest ekranizacją powieści Mary Shelley o tym samym tytule, nie trzyma się jednak ściśle literackiego pierwowzoru. Obraz skonstruowany jest w ciasnych kadrach, operuje siłą kontrastu, gra światłem w sposób przywodzący na myśl niemiecki ekspresjonizm. Postać potwora zagrana przez Borisa Karloffa nadała ton wszelkim kolejnym ekranizacjom.