Jeden dzień z życia niezwykłego człowieka – doktor Jelizawiety Glinki, anestezjolożki dziecięcej, specjalistki od medycyny paliatywnej, ale także działaczki humanitarnej, wspomagającej zarówno bezdomnych moskwian, jak i cierpiących mieszkańców ogarniętych wojną Donbasu i Syrii, która zginęła (wraz z kilkudziesięcioma artystami Chóru Aleksandrowa) w Boże Narodzenie 2016 roku w katastrofie samolotu Tu-154 nieopodal Soczi. Akcja filmu Oksany Karas („Dobry chłopiec”, „Ponad niebem”) rozgrywa się cztery lata wcześniej. Tytułowa doktor Liza (Czułpan Chamatowa) kieruje fundacją „Sprawiedliwa Pomoc” i wraz ze swymi najbliższymi współpracownikami niesie wsparcie wszystkim potrzebującym – głodnym, wykluczonym, chorym fizycznie i psychicznie. Tym, którym pomóc już nie można, jak młodziutkiej Ewie, chce zapewnić przynajmniej godną i bezbolesną śmierć. W tym celu ze szpitalnego magazynu podręcznego kradnie ampułki z morfiną. Sprawa natychmiast się wydaje i zostaje przekazana do wydziału antynarkotykowego policji. Jego szef, szukając rozgłosu (aresztowanie w świetle kamer działaczki znanej z opozycyjnych poglądów byłoby medialnym hitem), nasyła na Glinkę jednego ze swoich najbardziej bezkompromisowych funkcjonariuszy. To film o potędze Dobra i Miłości, uczący szacunku wobec bliźniego. Wartościowszy tym bardziej, że w jednej z głównych ról pojawia się… Andrzej Chyra (jako mąż Jelizawiety).

Opis Sputnik nad Polską