Lina, niesłusznie oskarżona o udział we włamaniu, idzie do więzienia. Trafia w nim pod „opiekuńcze skrzydła” zdemoralizowanej więźniarki o długim stażu, prostytutki Egle. Kiedy wychodzi na wolność, jej życie znacząco zmienia się pod wpływem lekcji odebranych od doświadczonej koleżanki…

Dramat Renata Castellaniego doskonale reprezentuje dzieła włoskiego neorealizmu, przedstawia zarówno patologiczny potencjał instytucji totalnych, jak i realną szansę prawdziwej resocjalizacji. Wielkim atutem filmu jest udział dwóch wybitnych włoskich aktorek tego okresu – Giulietty Masiny i Anny Magnani. To podobno sama Masina zaproponowała Magnani do obsady filmu, dzięki czemu na ekranie podziwiamy wspaniałe role dwóch laureatek Oscara. Brawurowo odegrany proces psychologicznej przemiany bohaterek – Liny i Egle – to perfekcyjne kontrastowe połączenie elektryzującej roli stworzonej przez Magnani z naiwną, czasami wręcz dziecinną postacią Liny w wykonaniu Giulietty Masiny. Dodatkowymi atutami filmu, podkreślającymi siłę gry aktorskiej, są doskonałe zdjęcia oraz muzyka Romana Vlada.