„More Than Honey” ma wszystko, co powinien zawierać dobry dokumentalny film przyrodniczy. Za pomocą najnowszych osiągnięć technologii filmowej, ukazane zostały zjawiska niedostrzegalne gołym okiem. Budzą w nas zachwyt pomieszany z obawą o los światowej populacji pszczół. Ostatnimi laty problemowi malejącej liczby pszczół poświęcono niejeden dokument („Colony”, 2009).

Twórca filmu „More than Honey”, nominowany do Oscara Markus Imhoof, przedstawia temat z osobistej perspektywy - jako wnuk szwajcarskiego pszczelarza. Przemierzając Europę, Stany Zjednoczone, Australię i Chiny filmuje wspaniałe wiejskie krajobrazy, w których pracują pszczoły, oraz mikroskopijne plastry miodu stanowiące ich domy. W podróży poznajemy pszczelarzy, naukowców i przedsiębiorców rolnych, którzy dzielą się z nami swoją wiedzą i zapałem. Poświęcenie życia pszczołom wymaga specyficznego charakteru, lecz Imhoof doskonale rozumie poczucie humoru, dziwactwa i emocje swoich rozmówców. Pszczoły to nie tylko istotne ogniwo ziemskiego ekosystemu, lecz również ważny czynnik plonotwórczy. Zamieszkują Ziemię równie długo jak człowiek, ale gdy one wyginą – jak twierdził Einstein – ludziom pozostaną nie więcej niż cztery lata życia.

Nominowany do Oscara reżyser Markus Imhoof, który w życiu prywatnym jest wnukiem szwajcarskiego pszczelarza, opowiada o poważnym kryzysie, jaki dotyka obecnie populację pszczół. W ciągu ostatniej dekady wyginęły ich miliony. Czy to oznacza, że czeka nas totalny kryzys? Wykorzystując najnowszą technologię, umożliwiającą obserwację niewidocznych gołym okiem zjawisk, Imhoof z własnej perspektywy pokazuje rolę i piękno pszczół, a także fatalizm ich losu. Podróżując z kamerą po całym świecie: od Europy po USA, Australię i Chiny, filmuje tereny, na których zamieszkują pszczoły, a za pomocą mikroskopowych zdjęć pokazuje jak żyją i zachowują się w gniazdach i ulach. W filmie poznajemy pszczelarzy, naukowców i rolników, owładniętych pasją do pszczół i pragnących poznać tajemnicę ich masowej śmierci. Pomimo wieloletnich badań, dokładny powód tego zjawiska nie jest znany i stanowi przedmiot spekulacji. Być może jest to skutek zanieczyszczenia środowiska, stosowania pestycydów, antybiotyków, niedożywienia, chorób bakteryjnych i pasożytniczych, przepracowania pszczół lub wszystkiego naraz. Imhoof stara się pokazać międzynarodowy zasięg tego zjawiska, dokumentując przebieg, jaki ma ono w różnych częściach świata. W Chinach doszło już nawet do tego, że rolnicy zatrudniają ludzi, którzy zamiast pszczół zapylają rośliny. Bez pszczół świat całkowicie się zmieni, o ile w ogóle uda mu się przetrwać. Imhoof stara się zapobiec temu zjawisku. „Chcę uświadomić ludziom dramat sytuacji pokazując jej szerszy kontekst, jakim jest pęd, wywoływany przez stale rosnącą piramidę globalnej ekonomii. Dlatego oddałem w tym filmie głos pszczołom. Pozwoliłem, aby świat poznał je lepiej. Dziś doszło do tego, że pszczoły muszą walczyć z neoliberalnymi rynkami ekonomicznymi, bo traktowane są jak maszyny do pracy, uruchamiane przez guzik. Ten film przypomina "Dzisiejsze czasy" (Modern Times) Charlesa Chaplina, ale opowiedziany jest z perspektywy pszczół”.