Film to swoista dokumentacja eksperymentu teatralnego, który rozgrywa się w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Więźniowie, wśród których są mordercy, złodzieje i członkowie mafii, dostają zadanie wystawienia w areszcie sztuki Szekspira Juliusz Cezar. Wszystkie próby do przedstawienia odbywają się w zakładzie karnym, a w miarę postępowania przygotowań więźniowie zaczynają identyfikować się z odtwarzanymi rolami. Kamera towarzyszy im podczas prób, nauki tekstu w celach, w końcu podczas premiery.

Dzieło Tavianich stanowi niezwykłą paralelę pomiędzy Szekspirowskim dramatem a współczesnością. Film zdobył nagrodę Złotego Niedźwiedzia za najlepszy film na festiwalu w Berlinie.