"Hazard, bogowie i LSD" to unikalny i śmiały w rozwiązaniach formalnych film, którego produkcja zajęła 10 lat. Ten kręcony w różnych częściach świata eksperymentalny obraz ucieka od łatwych kategoryzacji. Opowiada o ludzkim poszukiwaniu transcendencji i sensu, o odrzuceniu śmierci, iluzji bezpieczeństwa, a także o naszej relacji z naturą. To po części eksploracja kultury, dziennik z podróży oraz wyprawa w poszukiwaniu niewypowiedzianego.

Film wymyka się prostym kategoriom. Mettler stosuje rożne style filmowe: od dziennika podróży do filmu muzycznego, od formy eseju do sztuki wideo. Zabiera nas w podróż w różne części świata, obserwując sposoby, w jakich ludzie poszukują transcendencji. Rozmawia z narkomanem, hazardzistą, odrodzonym chrześcijaninem i Albertem Hoffmanem, wynalazcą LSD. Każdy z nich na swój sposób próbuje odnaleźć i wyrazić sens ludzkiego życia. Obrazy, które widzimy, zostają w nas na długo: od orgiastycznych stanów świadomości ewangelicznej mszy w Toronto, poprzez Las Vegas, Szwajcarię, aż do południowych Indii. Gdziekolwiek jesteśmy, widzimy to samo: poszukiwanie emocji, szczęścia, przeznaczenia, jak również poszerzenia pola świadomości… Film utkany jest z niezwykłych hipnotycznych scen, w których fakty spotykają się z fantazją, a dokumentalna obserwacja z poetycką aurą filmowanych miejsc. Widzimy dziewczynę w pokoju hotelowym w Las Vegas, a za nią, przez okno, wysadzany w powietrze hotel. Z kolei karciarz pokazuje nam popioły swojej żony, które zawinięte są w chusteczkę. Istotnym elementem konstrukcji tego filmu okazuje się również wyrafinowana ścieżka dźwiękowa, łącząca muzykę Freda Fritha, Mikołaja Góreckiego i Dimitriego de Perrota. W rezultacie powstaje szczególna audiowizualna kompozycja, której rytm jest wyzwaniem dla naszych wyobrażeń o świecie.