Jeden z najbardziej kultowych filmów w historii kina. Głównym bohaterem jest Travis Bickle, były żołnierz, który po powrocie z Wietnamu nie może ułożyć sobie życia. Ponieważ mężczyzna nie może spać w nocy, zatrudnia się jako taksówkarz na nocną zmianę. Jeżdżąc po najbardziej niebezpiecznych zakamarkach Nowego Jorku, Travis nieustannie ma do czynienia z prostytutkami, alfonsami, narkomanami i przestępcami. Kiedy Bickle zostaje odrzucony przez piękną Betsy, zaczyna w nim narastać gniew…

Scorsese w mistrzowski sposób tworzy portret człowieka wyobcowanego, niepotrafiącego odnaleźć się w rzeczywistości i pogrążającego się w obsesji. Ruchy kamery, kolorystyka, montaż służą symulacji percepcji bohatera, który jest pełen coraz większego obrzydzenia do otaczającej rzeczywistości. Trudno sobie wyobrazić „Taksówkarza” bez Roberta De Niro, aktora, który zagrał tu jedną ze swoich najbardziej ikonicznych kreacji. Zdaniem Adama Garbicza „to jemu w dużej mierze zawdzięczają Scorsese i Schrader przekazanie wieloznaczności tego dramatycznego spotkania z amerykańskimi demonami. Być może, bez jego charyzmatycznych cech, ukrytej dynamiki i talentu do ustawicznych transformacji postać straciłaby wiarygodność (…)” (A. Garbicz, Kino – wehikuł magiczny. Podróż piąta). Film dostał Złotą Palmę na festiwalu w Cannes.