Carlos Saura
Hiszpański reżyser i scenarzysta urodzony w Aragonii w roku 1932. Studia w Instytucie Kinematografii w Madrycie rozpoczął w 1953 r., początkowo na wydziale operatorskim, później – reżyserskim. Po ukończeniu studiów w 1957 r. rozpoczął pracę na uczelni, gdzie wykładał do roku 1963. Powodem jego rozstania z uczelnią była krytyka reżimu generała Franco i ciągłe problemy z cenzurą. Debiutował w 1959 r. filmem „Los Golfos”, który cieszył się dużym zainteresowaniem na europejskich festiwalach filmowych, natomiast hiszpańska premiera, ze względu na ingerencję cenzury, odbyła się dopiero w roku 1962. Charakterystyczne dla twórczości Saury są motywy śmierci, przemijania i samotności, znaczenie pamięci i wspomnień oraz ich wpływ na rzeczywistość. Kilka jego kolejnych filmów niewątpliwie czerpało z poetyki dzieł wielkiego mistrza Luisa Buñuela, należą do nich „Lament dla bandyty” (1964), „Polowanie” (1965) oraz „Mrożony peppermint” (1967) – film dedykowany Buñuelowi. W późniejszych latach reżyser nawiązywał w swojej twórczości do wątków autobiograficznych. Najbardziej wyrazistym tego przykładem jest „Kuzynka Angelica” (1973), film przywołujący wydarzenia z dzieciństwa reżysera. Równie istotne dla twórczości reżysera w okresie lat 60. i 70. było jej nasycenie polityką, choć sam Saura nigdy nie uprawiał kina politycznie zaangażowanego. Motywy te zazwyczaj występowały w jego kinie na poziomie symbolu lub metafory. Silnym akcentem w jego twórczości jest hiszpańska kultura, muzyka i taniec. W przeglądzie znajdą się najważniejsze filmy reżysera, a wśród nich dzieło uznawane za najwybitniejsze dokonanie twórcy – „Nakarmić kruki”.
W programie:
Los golfos (Los golfos) Hiszpania 1959
Lament dla bandyty (Llanto por un bandido) Hiszpania/Francja/Włochy 1964
Polowanie (La caza) Hiszpania 1965
Mrożony peppermint (Peppermint Frappé) Hiszpania 1967
Stres we troje (Stress-es tres-tres) Hiszpania 1968
Ogród rozkoszy (El jardín de las delicias) Hiszpania 1970
Anna i wilki (Ana y los lobos) Hiszpania 1972
Kuzynka Angelica (La prima Angélica) Hiszpania 1973
Nakarmić kruki (Cría cuervos) Hiszpania 1975
Elizo, moje życie (Elisa, vida mía) Hiszpania 1976
Z przewiązanymi oczami (Los ojos vendados) Hiszpania/Francja 1978
Terence Young
Brytyjski reżyser urodzony w 1915 r. w Szanghaju. Studiował historię orientalną w St Catharine’s College na Uniwersytecie w Cambridge, pracę w filmie zaczynał jako scenarzysta. Brał udział w działaniach II wojny światowej jako czołgista – walczył m.in. w bitwie pod Arnhem, podczas której został ranny. Trafił do holenderskiego szpitala, w którym jedną z pielęgniarek była 16-letnia Edda van Heemstra – później znana jako Audrey Hepburn. Po ponad dwudziestu latach Young wyreżyserował dramat psychologiczny „Doczekać zmroku”. Hepburn zagrała w nim główną rolę, która przyniosła jej nominację do Oscara. Swoje doświadczenia wojenne wykorzystał w filmie „Ich jest chwała” (1946), opisującym działania wojenne właśnie w okolicach Arnhem – był jednym z reżyserów tego obrazu. Największą popularność przyniosły mu jednak filmy wyreżyserowane na podstawie serii powieści Iana Fleminga o przygodach agenta 007: „Doktor No”, „Pozdrowienia z Rosji” i „Operacja Piorun”. Zmarł w wieku 79 lat w Cannes.
W programie:
Miłosne przygody Moll Flanders (The Amorous Adventures of Moll Flanders) Wielka Brytania 1965
Agent o dwóch twarzach (La fantastique histoire vraie d'Eddie Chapman) Francja/Wielka Brytania 1966
Doczekać zmroku (Wait Until Dark) USA 1967
Samuraj i kowboje (Soleil rouge) Francja/Hiszpania/USA/Włochy 1971
Człowiek klanu (The Klansman) USA 1974
Bernhard Wicki
Aktor i reżyser filmowy urodzony w Austrii w roku 1919. Studiował historię sztuki i literaturę niemiecką we Wrocławiu, w roku 1939 zamieszkał w Berlinie. Przez wiele lat represjonowany ze względu na poglądy polityczne. Został osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Po wyjściu na wolność przeprowadził się do Wiednia, a następnie mieszkał w Szwajcarii. Grał w filmach, zajmował się fotografią, a światową sławę zdobył jako reżyser nominowanego do Oscara antywojennego filmu „Most” (1959). Za „Cud Malachiasza” otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie w 1961 roku. Cztery lata później w Hollywood wyreżyserował film „Morituri”, z Marlonem Brando w roli głównej. Zmarł w roku 2000. Rok później w Monachium została ufundowana nagroda jego imienia. Bernhard Wicki jest też patronem Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Emden-Norderney.
W programie:
Most (Die Brücke) RFN 1959
Najdłuższy dzień (The Longest Day) USA 1962
Wizyta starszej pani (Der Besuch) RFN/Francja/Włochy/USA 1964
Roberto Gavaldón
Meksykański reżyser urodzony w 1909 r. w stanie Chihuahua. Przez ponad dwadzieścia lat mieszkał w Kalifornii, gdzie pracował jako statysta. W 1932 r. wrócił do Meksyku i zdobywał doświadczenie jako asystent reżysera przy ponad pięćdziesięciu filmach. Dopiero w 1944 r. filmem „Barak” rozpoczął karierę reżyserską. Uznany za jednego z najważniejszych twórców meksykańskiej kinematografii – aż osiem z jego filmów trafiło na listę stu najlepszych filmów kina meksykańskiego, a „Macario” (1960) został nominowany do Oscara. Krytycy uważają Gavaldóna za filmowca akademickiego, technicznie poprawnego, wręcz zimnego i narcystycznego. Jego wielbiciele cenią go za wyrafinowaną jakość zdjęć oraz zamiłowanie do mrocznych tematów i udręczonych bohaterów. Roberto Gavaldón zmarł w mieście Meksyk w roku 1986.
W programie:
Najmniejszy buntownik (The Littlest Outlaw) USA 1955
Macario (Macario) Meksyk 1960
Kultura Dostępna
10 złotych – tyle wystarczy, żeby raz w tygodniu zobaczyć w kinie Iluzjon najciekawsze polskie filmy ostatnich lat. W ramach prowadzonego przez Narodowe Centrum Kultury programu w każdy czwartek można obejrzeć cenione przez krytyków i nagradzane na międzynarodowych festiwalach filmy polskiej produkcji. W lutym będzie można zobaczyć następujące filmy:
Ostatnia rodzina, reż. Jan P. Matuszyński, Polska 2016
Jestem mordercą, reż. Maciej Pieprzyca, Polska 2016
Retrokino. Filmy przedwojenne w nowej odsłonie
Dziesięć milionów klatek filmowych na dwustu kilometrach odrestaurowanych taśm – to bilans prawie siedmioletniej pracy Filmoteki Narodowej nad najstarszymi polskimi filmami fabularnymi. Przeszły one gruntowną renowację za sprawą realizowanego przez Filmotekę projektu „Nitrofilm”, którego celem była konserwacja i cyfryzacja tych bezcennych zabytków. W każdą niedzielę o 16:00 pokażemy jeden z kilku przedwojennych filmów zaplanowanych w programie, a każdy z nich w nowej jakości obrazu i dźwięku. W lutym zapraszamy na film „Dziewczyna szuka miłości” (1937) w reżyserii Romualda Gantkowskiego. Przed każdym seansem wyświetlimy jeden z odcinków programu „Z miłości do kina”, poświęcony temu właśnie tytułowi, w którym zdradzimy tajniki digitalizacji oraz ciekawostki dotyczące produkcji.
Ukryte. Psychoanalityczne spotkania filmowe
12 lutego zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach cyklu „Ukryte…”. Tym razem punktem wyjścia do dyskusji będzie film „Historie rodzinne” (2012) zrealizowany przez Sarah Polley, w którym autorka przeprowadza wywiady z członkami swojej rodziny i w ten sposób rekonstruuje jej historię. Zastanowimy się, czy ten obraz to coś więcej niż rejestrowanie życia oraz poszukamy odpowiedzi na pytania o to, kto jest autorem naszych wspomnień i co moglibyśmy zobaczyć, gdybyśmy głębiej przyjrzeli się własnej przeszłości.
Dyskusję po filmie poprowadzi krytyk filmowy Krzysztof Kwiatkowski, a gościem specjalnym będzie psychoanalityczka Elżbieta Bohomolec.
Cykl jest organizowany we współpracy z Polskim Towarzystwem Psychoterapii Psychoanalitycznej.
Klub Seniora
Vive la France! to hasło przewodnie drugiego sezonu „Klubu Seniora” w kinie Iluzjon Filmoteki Narodowej, organizowanego pod patronatem Ambasady Francji. Do maja 2017 r. w ramach cyklu zaprezentujemy filmy wybitnych francuskich twórców, takich jak: Henri-Georges Clouzot, Alain Resnais, René Clément czy Jean-Luc Godard. Każde z comiesięcznych spotkań rozpoczyna się miniwykładem, podczas którego nasi widzowie mogą dowiedzieć się więcej o tym, jak powstawało prezentowane dzieło, a także co sprawiło, że jego twórcy na zawsze zapisali się na kartach historii kinematografii. 23 lutego zapraszamy na projekcję filmu „Widmo” (1955) w reżyserii Henriego-Georges'a Clouzota.
Mały Iluzjon, czyli kino dla najmłodszych
„Mały Iluzjon - Misiowe Poranki” to cykl rodzinnych warsztatów dla dzieci w wieku od 2 do 7 lat z opiekunami. Zajęcia odbywają się raz w tygodniu, a każde z nich to nowy temat i niezliczone niespodzianki: pikniki, pokazy baniek, bale, magicy i spotkania z ciekawymi gośćmi. Każde zajęcia rozpoczynamy seansem znanych i cenionych polskich bajek, takich jak „Reksio”, „Przygody Bolka i Lolka” i wiele innych. Podczas zabaw zapraszamy do wspólnych występów na scenie, śpiewania piosenek i warsztatów plastycznych. W każdą sobotę w Iluzjonie czeka na dzieci ogromny pluszowy Miś i animatorzy Misiowych Przyjaciół. Wszystkie dzieci otrzymują Misiowy Paszport, w którym zbierają pieczątki za udział w zajęciach, a po zdobyciu sześciu stempelków będą mogą odebrać nagrody. Różnorodność zajęć i dodatkowe atrakcje pozwalają spędzić sobotnie przedpołudnia w miłej i rodzinnej atmosferze.
„Mały Iluzjon” odbywa się w każdą sobotę od godz. 11.00. Czas trwania to 1,5 godziny: polskie bajki (30 minut) i zabawy (ok. 60 minut). Bilety w cenie 15 zł od osoby do nabycia w kasie kina Iluzjon (ul. Narbutta 50a, 02-536 Warszawa) na 30 minut przed zajęciami.
Program:
Rodzinna zabawa walentynkowa (11.02.2017)
Walentynki to czas, w którym Misiowi Przyjaciele powtarzają, czym są dobre uczynki. Kiedy kogoś kochamy, to staramy się naszymi uczynkami podarować dobre serce innej osobie. Dlatego podczas zajęć stworzymy koszyczek dobrych uczynków wypełnionych serduszkami, którymi obdarujemy naszych najbliższych.
Karnawałowe maski - warsztaty plastyczne (18.02.2017)
Misiowi Przyjaciele, wiemy, jak bardzo lubicie karnawałowe taneczne zabawy – dlatego wykorzystamy każdą okazję, by trochę potańczyć. Na początku zapraszamy na krótki pokaz polskich bajek, po których porozmawiamy o tradycjach karnawałowych. Nie zabraknie rodzinnych, tanecznych zabaw i kolorowych świateł. Dodatkowo podczas zajęć plastycznych stworzymy przepiękne karnawałowe nakrycia głowy.
Misiowa zabawa ostatkowa (25.02.2017)
Misiowi Przyjaciele, z doświadczenia wiemy, że wszystkie dzieci mają niespożyte pokłady energii. Potrafimy to przekuć w doskonałą rodzinną zabawę. Tym razem podczas ostatkowych, karnawałowych Misiowych Poranków wykorzystamy każdą minutę na wyjątkowe, roztańczone zabawy.
Więcej informacji: www.misioweporanki.pl
Cykl Oki Doki – filmy dokumentalne dla dzieci i rodziców
Filmy dokumentalne, w których głównymi bohaterami są dzieci, a wydarzenia ukazywane są z ich punktu widzenia, to wciąż rzadkość w polskich kinach. „Oki Doki” to cykl spotkań z filmami dokumentalnymi dla dzieci, na które zapraszamy również rodziców i dziadków. Chcemy, aby film stał się punktem wyjścia do wspólnych dyskusji, podczas których dzieci i dorośli będą mogli skonfrontować swoje spojrzenia na świat. Będziemy rozmawiać o sile pasji, pokonywaniu słabości i o tym, czego możemy uczyć się od siebie nawzajem. Na projekcje filmów zapraszamy dzieci w wieku 6-12 lat wraz z ich rodzicami. Młodsze dzieci, w wieku od 2 lat, będą mogły bawić się pod opieką doświadczonych animatorek we foyer kina.
Blok: Mogę wszystko, 12 lutego, godz. 11.00
Giovanni i jego wodny balet (Giovanni en het waterballet) reż. Astrid Bussink, Holandia 2014
Usłysz to! (Moet je horen!) reż. Soulaima El Khaldi, Holandia 2013
Bilety
Filmy z archiwum Filmoteki Narodowej: 12 zł (ulgowe) i 14 zł (normalne)
Nowości: 15zł (ulgowe) i 17 zł (normalne)
Kultura Dostępna: 10 zł
Misowe Poranki: 15 zł
Rezerwacje
Kasa kina: (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl
