W dniach 2 – 31 marca 2017 w kinie Iluzjon Filmoteki Narodowej odbędzie się przegląd twórczości Andrzeja Titkowa. Wydarzeniu towarzyszą spotkania z reżyserem oraz wystawa fotosów w foyer kina.
28.02.2017
Twórczość
Z tym outsiderstwem to delikatna sprawa, bo nikt nie chce być outsiderem. Ja też nie chcę. Wiem, że idę własną drogą. To się bierze być może stąd, że czuję się poetą. I to ma duży wpływ na to, jak pracuję w filmie.
„Artysta, który portretuje artystów”, rozmowa Bartosza Wróblewskiego z Andrzejem Titkowem, „Gazeta Wyborcza”, 15.05.2015
Andrzej Titkow mówi o sobie, że bycie outsiderem w jakiś sposób zostało mu narzucone, ale dostrzegł w tym wartość – wolność. Jego twórczość nie jest przyporządkowana do żadnego nurtu, idzie własną drogą. W swoich filmach dokumentalnych i fabularnych przygląda się człowiekowi i opowiada historie przez pryzmat pojedynczych losów. Tworzy duchowe biografie bohaterów, wśród których znajdują się m.in. literaci: Tadeusz Konwicki („Przechodzień”), Marek Hłasko („Piękny dwudziestoletni”), Andrzej Bursa („Z pamięci”), Gustaw Herling-Grudziński („Pamiętnik pisany pod wulkanem”), Igor Newerly („Z uczty bogów”), Hanna Krall („Dowody na istnienie Hanny K.”) czy muzycy: Jan Borysewicz („Mniej niż zero”), Martyna Jakubowicz („W baśniach i na taśmie”), zespół Osjan („Jam Osjan”). Titkow nie jest wyłącznie reżyserem filmowych portretów ludzi sztuki, także tych związanych z kulturą alternatywną („Próba wspólnoty”, „Droga”), interesuje go przede wszystkim jednostka. W poruszającym „Daj mi to” – dla samego Titkowa najważniejszym filmem w karierze, w którym „niespodziewanie udało się sfilmować Prawdę” – przygląda się uczestnikom psychodramy prowadzonej przez Wojciecha Eichelbergera. Z kolei w „Wolnym zawodzie” bohaterką uczynił prostytutkę. To twórca wrażliwy na bohatera, jego losy i wewnętrzny świat, tworzący kino kreacyjne, wolne od definicji, osobiste. To także twórca nadal niedoceniany. Przegląd twórczości Andrzeja Titkowa, spotkania z reżyserem i wystawa fotosów w kinie Iluzjon przybliżą postać artysty wszystkim widzom, dla których film to przede wszystkim spotkanie z drugim człowiekiem.
Biografia
Andrzej Titkow urodził się w Warszawie 24 marca 1946 roku. Ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Dyplom oraz tytuł magistra sztuki uzyskał w roku 1972. W kwietniu 2016 roku, w Szkole Filmowej w Łodzi, uzyskał stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk filmowych.
Debiutował filmem dokumentalnym „W takim niedużym mieście” (1971). W swoim dorobku ma 80 filmów dokumentalnych, kilka fabularnych filmów telewizyjnych (w tym serial „Układ krążenia”, 1978), film kinowy „Światło odbite” (1989), spektakle teatralne i telewizyjne.
Jako poeta zadebiutował w roku 1963 na łamach tygodnika „Współczesność”. Debiut książkowy w „Almanachu Młodych. Proza i poezja 1962–1963”. Jest autorem tomów poetyckich „Wstęp do nie napisanego poematu” (1976), „Zapisy, zaklęcia” (1996) oraz „Pieśń pod pieśniami” (2016).
Od 1995 roku prowadzi założone przez siebie Studio Filmowe TAK. Od listopada 2004 roku do lipca 2006 roku sprawował funkcję zastępcy kierownika Redakcji Form Dokumentalnych Programu 1 TVP S.A. W latach 2005–2010 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego „Żydowskie Motywy” w Warszawie. Wykładał na wielu krajowych wyższych uczelniach. Uczestniczył w licznych indywidualnych przeglądach filmowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Jest laureatem wielu nagród filmowych. W 2013 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Filmy przeglądu
Szczegółowy harmonogram przeglądu będzie uaktualniany na stronie kina Iluzjon www.iluzjon.fn.org.pl.
2.03.2017 godz. 20.15
- Blok I – spotkanie z reżyserem poprowadzi Marta Perchuć
W takim niedużym mieście 13 min, Polska 1971
reż. Andrzej Titkow, zdj. Stanisław Niedbalski, Witold Stok
W małym miasteczku życie toczy się sennie i nijako. Chłopcy marzą o królewnach, a dziewczyny o królewiczach z bajki. Groteskowi „młodzi poeci” besztają się nawzajem za najdrobniejszą próbę krytyki rzeczywistości. Ironiczne, niepozbawione lirycznej zadumy, spojrzenie na polski prowincjonalizm.
Ławka 12 min, Polska 1975
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Kosmos sprowadzony do jednej parkowej ławki. Różne sytuacje, strzępy dialogów, fragmenty zdarzeń…
Mały wielki świat 13 min, Polska 1977
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Witold Stok
Żartobliwy, autotematyczny film na temat realizacji filmu o wybitnym grafiku satyrycznym Andrzeju Mleczce. Świat Mleczki przedstawiony jest w filmie w duchu zabawy, swoistej gry z zastanymi stereotypami. III Nagroda „Brązowy Pegaz” na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem w roku 1978.
Zza szyby 3 min, Polska 1979
reż. Andrzej Titkow, zdj. Witold Stok
Kamera filmowa zagląda przez szyby do mieszkań zwykłych ludzi i obserwuje ich codzienne życie.
Do przodu! 17 min, Polska 1979
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Wajs
Relacja z turnusu wczasowego, którego uczestnicy biorą udział w kursie nauki jazdy zorganizowanym w Bieszczadach.
Wolny zawód 14 min, Polska 1981
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Witold Stok
Pastelowy, psychologiczny portret przedstawicielki „najstarszego zawodu świata”. Bohaterka tego filmu, prostytutka z Trójmiasta, kończy właśnie trzydzieści lat i szykuje się do przejścia „na emeryturę”. Jeżeli czegoś żałuje w swym życiu, to jedynie tego, że tak późno zaczęła...
- Blok II
Azyl 10 min, Polska 1982
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Film porusza problem leczenia nałogowych alkoholików w zakładzie odwykowym.
Takie miejsce 12 min, Polska 1985
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Poetycka impresja na temat krakowskiego Kazimierza – dawnej dzielnicy żydowskiej. Film o przemijaniu i pamięci, o świecie, który bezpowrotnie przeminął.
Mniej niż zero 14 min, Polska 1987
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Andrzej Adamczak, Michał Bukojemski
Pomysł reaktywacji zespołu Lady Pank spowodował powrót dyskusji o skandalu, jaki wywołał swoim zachowaniem Jan Borysewicz, lider grupy, podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka we Wrocławiu w 1986 roku. Wokalista podczas występu obnażył się na scenie. Po tym incydencie, z polecenia Komitetu Centralnego, zespół przestał występować. Mimo kryzysu, jaki panował w zespole, fani pozostali wierni i walczyli o reaktywację grupy. Dokument Titkowa opowiada o tym, co działo się w tym czasie z członkami zespołu.
Pro toto 9 min, Polska 1987
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Poetycka impresja na temat drzewa, z którego powstaje zapałka. Film otrzymał Brązowego Lajkonika na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie.
Daj mi to 26 min, Polska 1988
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Relacja z psychoterapii grupowej prowadzonej przez Wojciecha Eichelbergera. Przejmująca opowieść o potrzebie miłości. Nagroda za reżyserię na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w roku 1989.
- Blok III
Z pamięci 21 min, Polska 1983
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Siwecki
Bohaterem tego filmu jest wybitny, przedwcześnie zmarły poeta, Andrzej Bursa. Opowiadają o nim jego bliscy – żona i siostra – a także przyjaciele z dzieciństwa i młodości. Wśród nich – przyjaciel i rywal zarazem, autor głośnego w swym czasie autobiograficznego tekstu „And”, Stanisław Czycz. W filmie, oprócz lat czterdziestych i pięćdziesiątych, które pojawiają się we wspomnieniach, zapisano równie wyraźnie moment historyczny, w którym film powstawał. Jest w nim zanotowany stan umysłu polskiego inteligenta w trudnych czasach stanu wojennego i jego praw.
Przechodzień 37 min, Polska 1984
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Ryszard Gajewski
Utrzymana w poważnym tonie rozmowa z Tadeuszem Konwickim o jego życiu i twórczości. Wyznanie i spowiedź zarazem. Esej filmowy o zawiłych meandrach losu polskiego inteligenta w XX stuleciu. Nagroda Kulturalna Solidarności za rok 1984.
Piękny dwudziestoletni 19 min, Polska 1986
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Dramatyczna biografia wybitnego pisarza, charyzmatycznego idola swego pokolenia, autora debiutu powitanego entuzjastycznie zarówno przez krytykę, jak i czytelników. Marek Hłasko żył krótko, ale intensywnie. Film jest więc jedynie szkicem przedstawiającym zaledwie fragment tej biografii, pełnej gwałtownych wzlotów i karkołomnych upadków. Główne świadectwo dają dwie kochające go kobiety – matka oraz Agnieszka Osiecka, jedna z niespełnionych miłości jego burzliwego życia. Film zdobył Złotą Taśmę (Nagrodę Samodzielnego Koła Piśmiennictwa SFP) podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w 1987 roku. III Nagroda „Brązowy Pegaz” na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem w roku 1988.
- Blok IV
Próba wspólnoty 22 min, Polska 1976
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Petrycki
Film o Teatrze STU z Krakowa. Rozmowy z założycielem teatru – reżyserem Krzysztofem Jasińskim – i jego aktorami pokazują, jak i dlaczego powstał ten teatr. Czym dla nich jest i dlaczego go tworzą. W filmie prezentowane są także próby do spektaklu „Pacjenci” według „Mistrza i Małgorzaty” Michaiła Bułhakowa.
Z uczty bogów 45 min, Polska 2008
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Michał Bukojemski, Mariusz Palej
Bohaterem tej filmowej opowieści jest Igor Newerly. O pisarzu opowiadają ludzie, których spotykał na swej długiej życiowej drodze. Są to koledzy po piórze – Józef Hen, jako chłopiec współpracujący z „Małym Dziennikiem”, gdy jego redaktorem naczelnym był Igor Abramow (Newerly); Władysław Odojewski, który poznał Newerlego jako opiekuna Koła Młodych; Jerzy S. Sito, współpracujący z nim w Związku Literatów Polskich; Marek Nowakowski, którego stary pisarz ratował z opresji stanu wojennego. Ważnym świadkiem tego skomplikowanego i burzliwego życia jest syn pisarza, Jarosław Abramow-Newerly.
- Blok V
W baśniach i na taśmie 37 min, Polska 1990
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Andrzej J. Jaroszewicz
Film poświęcony Martynie Jakubowicz. Wokalistka opowiada o swoim życiu prywatnym i muzyce, która stała się jej życiową pasją.
Jam Osjan 45 min, Polska 1997
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Tomasz Madejski
Jacek Ostaszewski, lider grupy Osjan, jest muzykiem niezwykle wszechstronnym. Grał jazz i muzykę rockową. Jest kompozytorem muzyki filmowej i teatralnej. Osjan koncertuje nieustannie od początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku i ma wciąż nową, entuzjastyczną publiczność. Jacek Ostaszewski, Wojciech Waglewski, Radek Nowakowski i Milo Kurtis po długiej przerwie ruszają w kolejną trasę koncertową. Film towarzyszy im w czasie tej podróży, a przy okazji opowiada o ich przeszłości i teraźniejszości.
- Blok VI – spotkanie z reżyserem
Wszystko po drodze 29 min, Polska 1992
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp, Jerzy Snoch
Jest to niezwykła biografia zupełnie zwykłego, anonimowego człowieka urodzonego w Polsce po drugiej wojnie światowej. Ten film jest podróżą w czasie i w przestrzeni – przez Berlin, Pragę i Warszawę do małej wioski pod Lublinem. Biografia człowieka niepokornego, który przez całe swoje życie poszukiwał wolności. Migotliwa i nielinearna opowieść o życiu niestrudzonego poszukiwacza.
I naprawdę nie wiedzieliśmy 51min, Polska 1993
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Andrzej Adamczak
Pierwszy polski film dokumentalny na temat Marca 1968. Biorą w nim udział m.in. Adam Michnik, Seweryn Blumsztajn, Jan Lityński, Wiktor Woroszylski, Jakub Karpiński, Irena Grudzińska-Gross; sztandarowe postaci Marca, a także ludzie, którzy nie brali bezpośredniego udziału w tych historycznych wydarzeniach, a jedynie im kibicowali. Próba odnalezienia psychologicznych i etycznych motywacji Polaków postawionych przed trudnymi wyborami po wydarzeniach marcowych.
- Blok VII
Jestem ostatnia 31 min, Polska 1994
reż. i scen. Andrzej Titkow, Paweł Smoleński, zdj. Andrzej Adamczak
Serdeczny portret sędziwej Lidii Ciołkoszowej, wielkiej legendy polskiego niepodległościowego socjalizmu. Bohaterka z wielką pogodą i niezwykłą życzliwością wobec bliźnich opowiada o swym pełnym poświęceń, skomplikowanym i pracowitym życiu, w którym udało jej się zrobić tak dużo dobrego.
Na Hożej, Jasnej i Słonecznej 55 min, Polska 1994
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Andrzej Adamczak
Filmowa biografia Kazimierza Moczarskiego – żołnierza Armii Krajowej, długoletniego więźnia PRL-u, polityka, dziennikarza i pisarza. W filmie po raz pierwszy zaprezentowane zostały fragmenty obszernej korespondencji późniejszego autora „Rozmów z katem” z jego również uwięzioną żoną, a także poruszający wiersz Moczarskiego, któremu film zawdzięcza swój tytuł. Film jest opowieścią o człowieku niezłomnym, pięknym duchowo, który wbrew wszystkiemu i wszystkim ocala ów etos inteligenta, który wydaje się ginąć na naszych oczach.
- Blok VIII
I powiesz – jestem 33 min, Polska 1994
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp
Impresyjna opowieść o życiu i twórczości sędziwego Juliana Stryjkowskiego, autora m.in. „Austerii” czy „Głosów w ciemności”. Ten nietuzinkowy pisarz, na dwa lata przed śmiercią, opowiada z niezwykłą szczerością, otwarcie i wzruszająco o swym dzieciństwie i młodości, o trudnych wyborach politycznych, o swym głębokim przywiązaniu zarówno do kultury żydowskiej, jak i polskiej. Film uchwycił refleksję nad długim, pracowitym życiem, nad sensem własnej drogi twórczej, nad wartościami, które w tej drodze nieustannie mu towarzyszyły.
Dowody na istnienie Hanny K. 49 min, Polska 1999
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp
Hanna Krall, bohaterka tego filmu, jest autorką znaną, cenioną, chętnie tłumaczoną na języki obce. Wielu krytyków, podobnie jak sama autorka, skłonni są traktować tę literaturę jako reportaż. Wydawca jej wielu książek, Ryszard Krynicki, nazywa je w filmie „reportażami metafizycznymi”. Sama autorka podkreśla nieustannie, że opisuje jedynie prawdziwych ludzi i prawdziwe wydarzenia. Mówi o problemach warsztatowych, nadzwyczaj starannie ukrywając własną biografię. W tym filmie głos zabierają bohaterowie jej tekstów, dostarczający licznych dowodów na istnienie Hanny K.
- Blok IX
Już nie lękam się nic 23 min, Polska 1996
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp
Bohater filmu Franciszek Tytusz, syn ubogiego rolnika spod Oszmiany, został aresztowany przez KGB jako żołnierz Armii Krajowej. Dziesięć lat „za zdradę ojczyzny” przesiedział w łagrze w Jercewie – w tym samym, w którym wcześniej więziony był Gustaw Herling-Grudziński. Jednak Tytusz miał mniej szczęścia od autora „Innego świata”. Odsiedział długi wyrok i osiedlił się w miejscu swej kaźni. Jego marzenie o powrocie do Polski pozostało niespełnione.
Dziennik pisany pod wulkanem 59 min, Polska 1995
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp
Wszechstronna filmowa biografia wybitnego pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W swoim domu w Neapolu pisarz w bardzo osobisty sposób opowiada o własnej twórczości i o niezwykłym, trudnym, pełnym dramatycznych wydarzeń, życiu. Akcja filmu toczy się w Polsce, Włoszech oraz Rosji, w istniejącym do tej pory łagrze w Jercewie, w którym przebywał autor „Innego świata”.
- Blok X
Trwoga 27 min, Polska 1993
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp
Po rozpadzie sowieckiego imperium ludzie stamtąd ruszyli na Zachód, aby poprawić swoją sytuację materialną. Film opowiada o tych, którzy zatrzymali się w Polsce i tutaj próbują pracować legalnie i na czarno. Opowiadają swoje historie, mówią o powodach, które skłoniły ich do opuszczenia kraju, o warunkach pracy w Polsce, o swoich troskach i nadziejach.
Bezsenność 53 min, Polska 2012
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp, Marcin Przylecki, Kacper Fertacz
Leonard Borkowicz urodził się 4 stycznia 1912 roku w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Bardzo wcześnie zafascynował go ruch komunistyczny i już w wieku piętnastu lat został jego członkiem. W więzieniach II RP spędził ponad pięć lat, a potem trafił do obozu w Berezie Kartuskiej. Po wojnie pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji partyjno-rządowych. Był żołnierzem i więźniem, partyjnym aparatczykiem i opozycjonistą, wytyczał granice państwowe i zmagał się z własną biedą i chorobami. W roku 1968, na fali partyjnej, antysemickiej czystki, został zwolniony ze swej ostatniej pracy na stanowisku redaktora w wydawnictwie „Książka i Wiedza”. 26 października 1989 roku, w wieku 77 lat, rozczarowany, zgorzkniały i schorowany, popełnił samobójstwo.
- Blok XI – spotkanie z reżyserem
Album rodzinny 57 min, Polska 2013
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp, Mariusz Kaźmierski
Rodzinna saga z elementami dokumentu dochodzeniowego, przedstawiająca historię dwóch zasymilowanych żydowskich rodzin z Lublina, Meyersonów i Arnsztajnów. Główną protagonistką tego filmu jest prababka reżysera, Franciszka Arnsztajnowa, poetka, działaczka niepodległościowa i społeczna, współzałożycielka (z Józefem Czechowiczem) Oddziału Związku Zawodowego Literatów Polskich w Lublinie. Arnsztajnowa zginęła w getcie warszawskim. Na temat jej śmierci istnieją tylko domniemania, hipotezy, legendy. „Album rodzinny” jest próbą zrozumienia i opowiedzenia jej skomplikowanych losów.
- Blok XII
Układ krążenia
odc. 1 Wysoka góra, 80 min, Polska 1978
reż. Andrzej Titkow, scen. Aleksander Minkowski, Grażyna Minkowska, zdj. Ryszard Jaworski, wyk. Edward Linde-Lubaszenko, Joanna Sobieska, August Kowalczyk, Cezary Morawski, Mieczysław Voit
Pierwsza część siedmioodcinkowego serialu rozgrywającego się w środowisku lekarzy, wyreżyserowanego w całości przez Andrzeja Titkowa. Głównym bohaterem jest chirurg Roman Bognar, który został niesłusznie posądzony o dokonanie eutanazji i w konsekwencji zawieszony w prawach do wykonywania zawodu. Postanawia na własną rękę prowadzić śledztwo, które pozwoli mu oczyścić się z zarzutów. Często zmienia miejsca pracy, co pomaga mu w poszukiwaniach. W pierwszym odcinku do szpitala, w którym pracuje, zostaje przywieziona Anna Lipczyc, żona dyrektora wielkiej fabryki. Czeka ją skomplikowana operacja serca, którą ma przeprowadzić Bognar. W międzyczasie dostał on jednak propozycję wyjazdu na zagraniczne stypendium. Mąż pacjentki nie chce do tego dopuścić i zastanawia się, jak zatrzymać lekarza w Polsce. Wkrótce znajduje rozwiązanie.
- Blok XIII
Terrarium 55 min, Polska 1981
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Witold Stok, wyk. Barbara Wrzesińska, Michał Juszczakiewicz, Tadeusz Czechowski, Dorota Pomykała, Ewa Dałkowska
Scenariusz filmu powstał na podstawie słuchowiska radiowego Ireneusza Iredyńskiego. Znana aktorka poznaje na wakacjach młodego studenta, z którym nawiązuje romans. Kobieta wywiera duży wpływ na jego psychikę; sama również zatraca się w uczuciu do niego. Jednak z czasem dochodzi do wniosku, że zbyt dużo ich dzieli, co prowadzi do rozstania. Bohaterka przechodzi głęboki kryzys psychiczny, którego skutki niweluje dopiero praca na scenie.
Bez suflera 30 min, Polska 1999
reż. i scen. Andrzej Titkow
Starzy aktorzy Domu Weterana Scen Polskich w Skolimowie. Jesień życia spędzają w komfortowych warunkach. Są razem, jak dawniej. Przyjaźnią się, kłócą, rywalizują. Idealizują przeszłość. Wspominają lata młodości, swoje wzloty i upadki. Opowiadają barwnie o życiu i rolach, które zagrali. Rzeczywistość i fikcja splatają się nierozerwalnie w teatrze życia.
- Blok XIV
Światło odbite 91 min, Polska 1989
reż. Andrzej Titkow, scen. Andrzej Titkow, Bronisław Maj, zdj. Krzysztof Tusiewicz, wyk. Zbigniew Konopka, Mariusz Bonaszewski, Jolanta Olszewska, Katarzyna Tatarak, Maria Chwalibóg
Scenariusz filmu powstał na podstawie opowiadania Stanisława Czycza pt. „And”. Jest to historia Zbyszka, pisarza, który w młodości zafascynował się twórczością młodego poety Anda. W retrospekcjach śledzimy losy bohatera, który jako młody chłopak poznał swojego idola i nawiązał z nim bliską, ale, jak się później okazało, toksyczną relację, która napiętnowała jego późniejsze życie. Współcześnie obserwujemy go jako uczestnika sesji psychoterapeutycznej, w trakcie której próbuje uporać się z traumatyczną przeszłością i wyzwolić się spod wpływu Anda.
- Blok XV
Wynajmę pokój 70 min, Polska 1994
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp, wyk. Igor Przegrodzki, Beata Ścibakówna, Michał Żebrowski, Elżbieta Jarosik, Renata Dancewicz, Barbara Brylska
Studentka wynajmuje pokój u starszego pana, w zamian za opiekę nad nim. Z czasem jednak właściciel mieszkania staje się coraz bardziej zaborczy i ingeruje w życie dziewczyny. Próba buntu i wyzwolenia się bohaterki spod dominującej postawy starszego mężczyzny kończy się dla niej tragicznie.
- Blok XVI – spotkanie z reżyserem
Ktoś pamięta moje imię 28 min, Polska 1998
reż. i scen. Andrzej Titkow, zdj. Radosław Górka
Jesienią 1997 roku po raz drugi odbyły się Międzynarodowe Medytacje Oświęcimskie z udziałem potomków ofiar największego hitlerowskiego obozu zagłady. Ponad stuosobowa grupa ludzi różnych wyznań i narodowości zebrała się w tym szczególnym miejscu, by pod przewodnictwem inicjatora spotkania, Bernarda Glassmana, oddać hołd tysiącom pomordowanych, ale też poszukać spokoju, ukojenia, pogodzenia się z tragiczną przeszłością, która dotknęła ich rodziny. Poruszający zapis wyjątkowego wydarzenia, po którym jego uczestnicy dzielą się wrażeniami i odczuciami, jakie temu towarzyszyły.
Cyjanek o piątej 58 min, Polska 2005
reż. Andrzej Titkow, zdj. Jacek Knopp, wyk. Sława Kwaśniewska, Joanna Szczepkowska, Olga Miłaszewska, Michał Breitenwald
Spektakl telewizyjny, którego scenariusz powstał na podstawie sztuki Pavla Kohouta –czeskiego prozaika, dramaturga, scenarzysty i reżysera. Zofia Lass jest autorką głośnej i popularnej książki opowiadającej o losach małej Żydówki, którą matka ocaliła od śmierci, przerzucając ją poza mury warszawskiego getta. Z wizytą do niej przyjeżdża Irena, przedstawiająca się jako wielbicielka talentu pisarki. Z czasem rozmowa między kobietami zaczyna przybierać nieoczekiwany obrót. Dla obu bohaterek ta konfrontacja zaważy na ich dalszym życiu. „Cyjanek o piątej” wyróżnia się znakomitym budowaniem napięcia oraz doskonałymi kreacjami aktorskimi.
Kiedy i gdzie
2 – 31 marca 2017
Kino Iluzjon – Muzeum Sztuki Filmowej
Narbutta 50a, Warszawa
