Zaparszamy do Iluzjonu na otwarcie cyklu dedykowanego legendarnemu polskiemu piosenkarzowi Mieczysławowi Foggowi. W środę o godz. 20:15 pokażemy film „ABC miłości” w reżyserii Michała Waszyńskiego. Na seans zaprosi widzów wnuk artysty – Michał Fogg. Prelekcję wygłosi filmograf z Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego Michał Pieńkowski, który opowie o przedwojennej polskiej kinematografii.
Mieczysław Fogg
Powstanie Warszawskie. W mieszkaniu Mieczysława Fogga zjawia się anonimowa łączniczka. Wręcza artyście tekst zadedykowanej mu piosenki, napisanej przez dwóch AK-owców z pułku „Baszta”. Wkrótce „Marsz Mokotowa” stanie się jedną z najbardziej znanych pieśni powstańczych. Także dzięki Foggowi, który walczył za Polskę swoją najpotężniejszą bronią – śpiewem. Przy akompaniamencie strzałów i wybuchów, w szpitalach, schronach i na barykadach dał ponad 100 koncertów dla mieszkańców swojej ukochanej Warszawy.
Urodzony w 1901 r. Mieczysław Fogiel był w młodości kasjerem. Początek jego kariery przypomina hollywoodzki film – znany aktor Ludwik Sempoliński przypadkowo usłyszał śpiewającego w kościelnym chórze mężczyznę i namówił go na lekcje śpiewu. Przez dłuższy czas Fogg traktował muzykę jako zajęcie dodatkowe. Przełomem okazał się rok 1928 i angaż do Chóru Dana, najsłynniejszej w Polsce grupy rewelersów. Występy w warszawskim teatrzyku Qui Pro Quo, epizody w filmach, recitale radiowe oraz zagraniczne tournée przyniosły piosenkarzowi sławę, spotęgowaną jeszcze licznymi wydawnictwami płytowymi. Określany przez (zazdrosnych?) kolegów jako „śpiewająca mrówka” Fogg nagrywał do 150 piosenek rocznie. Były wśród nich niezapomniane przeboje, takie jak nazywany tangiem samobójców szlagier „Ta ostatnia niedziela”, który sprzedał się w nakładzie ponad 100 tysięcy egzemplarzy płyt.
Kiedy w 1938 r. Fogg rozpoczynał karierę solową był już najpopularniejszym polskim piosenkarzem. Niestety okupacja hitlerowska zmusiła go do rezygnacji z występów. Do wybuchu powstania piosenkarz pracował jako kelner, działając jednocześnie w konspiracji i udzielając schronienia żydowskim przyjaciołom. W 1945 r. wrócił do zniszczonej stolicy, by wśród gruzów otworzyć skromny lokal Café Fogg. Stał się symbolem nadziei, a jego piosenki, na czele z wywołującą powszechne wzruszenie „Piosenką o mojej Warszawie”, łączyły tęsknotę za przeszłością z wiarą w lepsze jutro.
Po likwidacji przez komunistyczne władze prywatnej wytwórni płytowej Fogga artysta ograniczył się do występów muzycznych. W wieku 57 lat wygrał plebiscyt Polskiego Radia na najpopularniejszego polskiego piosenkarza. Nagrywał kolejne przeboje: „Siwy włos”, „W małym kinie”, „Jesienne róże”. W pewnym okresie był najstarszym aktywnym piosenkarzem na świecie. W ciągu trwającej 60 lat kariery Fogg dał około 16 tysięcy koncertów w kraju i za granicą. Ostatni raz wystąpił przed publicznością w 1988 r., zaledwie dwa lata przed śmiercią. Do dziś ma wiernych wielbicieli, zarówno wśród starszego jak i młodego pokolenia słuchaczy, a wielu artystów w jego muzyce odnajduje inspirację dla własnej twórczości.
„ABC miłości” (1935), reż. Michał Waszyński, źródło: Fototeka FINA
Filmy pokazywane w ramach cyklu:
Jego ekscelencja subiekt reż. Michał Waszyński, Polska 1933
ABC miłości reż. Michał Waszyński, Polska 1935
Dwie Joasie reż. Mieczysław Krawicz, Polska 1935
Ada, to nie wypada! reż. Konrad Tom, Polska 1936
Będzie lepiej reż. Michał Waszyński, Polska 1936
Jadzia reż. Mieczysław Krawicz, Polska 1936
Fredek uszczęśliwia świat reż. Zbigniew Ziembiński, Polska 1936
Paweł i Gaweł reż. Mieczysław Krawicz, Polska 1938
Robert i Bertrand reż. Mieczysław Krawicz, Polska 1938
Szczęśliwa trzynastka reż. Marian Czauski, Polska 1938
Bilety i rezerwacje
Bilety do nabycia w kasie kina Iluzjon
Kasa kina: (22) 848 33 33; iluzjon.rezerwacje@fn.org.pl
Ceny biletów: normalny – 14 zł; ulgowy – 12 zł
