Przez krytyków zaliczany do najwybitniejszych aktorów kina europejskiego. Wystąpił w ponad 150 filmach, tworząc niezapomniane kreacje, które weszły do kanonu światowej kinematografii. Zmarły niedawno Michel Piccoli — „pomnik kina francuskiego”, aktor filmowy, producent, reżyser i scenarzysta, jest bohaterem naszego wspomnieniowego cyklu.

Debiutował w 1944 roku, grywając drugoplanowe role w teatrze i telewizji. Występ u Luisa Buñuela w Śmierci w ogrodzie na stałe związał karierę Piccoliego z reżyserem. Zagrał w głośnych filmach Buñuela: wcielił się w Pana Monteila w kryminale Dziennik panny służącej, rozpustnego arystokratę w Piękności dnia i ministra w Dyskretnym uroku burżuazji.

Rozgłos przyniósł mu w 1963 roku duet z Brigitte Bardot w Pogardzie — dramacie obyczajowym w reżyserii Jean-Luca Godarda na podstawie powieści Alberta Moravii. Rola cynicznego pisarza, który podczas pracy nad scenariuszem o Odyseuszu dla Fritza Langa doprowadza swoje małżeństwo do upadku, stanowiła punkt zwrotny w jego aktorskiej karierze.

Spokojny sposób bycia eleganckiego intelektualisty, intensywność i zmysłowość postaci Piccoli podkreślał oszczędnymi środkami aktorskimi. W czasie trwającej nieprzerwanie do 2015 kariery grał bohaterów rozdartych wewnętrznie, arystokratów, zamożnych francuskich mieszczan, duchownych, generałów, sędziów, próżniaków, seksoholików czy patologicznych obżartuchów. Postaci, w które się wcielał czyniły z niego ucieleśnienie stylu bycia, mentalności i aspiracji wyższych sfer.

Piccoli był czterokrotnie nominowany do Cezara dla najlepszego aktora, został nagrodzony statuetką w Cannes za Skok w pustkę w 1980 roku, a także Srebrnym Niedźwiedziem w Berlinie za występ w Dziwnej sprawie. Europejska Akademia Filmowa uhonorowała go za całokształt twórczości. W 2011 r. zagrał w filmie Habemus Papam: mamy papieża Nanniego Morettiego. Rola gnębionego wątpliwościami papieża, który ucieka z Watykanu przyniosła mu nagrodę David di Donatello dla najlepszego aktora.

W sierpniowym cyklu pokażemy kilka z tych najsłynniejszych filmów: Pogardę, Dziennik panny służącej, Okruchy życia czy Dyskretny urok burżuazji, a w nich kreacje Michela Piccoli, które na stałe zapisały się w historii kina.