W październiku mija 70. rocznica tragicznej śmierci Eugeniusza Bodo, aresztowanego w 1943 r. przez NKWD za rzekome szpiegostwo i osadzonego w łagrze w Kotasie, w obwodzie archangielskim, gdzie zmarł z wycieńczenia i głodu.

Eugeniusz Bodo, był jednym z najbardziej popularnych, a także najbardziej lubianych aktorów wśród publiczności kin i teatrów przedwojennej Polski. Naprawdę nazywał się Bogdan Eugène Junod, a swój pseudonim artystyczny zawdzięcz połączeniu pierwszych sylab imion swego i matki Doroty. Choć Bodo nie prezentował typu urody klasycznego amanta, adorowały go zarówno pensjonarki jak i prawdziwe damy. Panowie zaś darzyli szacunkiem za talent, klasę i poczucie humoru. Był nie tylko doskonałym aktorem, ale również tancerzem, piosenkarzem a także reżyserem. Śpiewane przez niego piosenki: Sex – appeal to nasza broń kobieca, Ach te baby, Umówiłem się z nią na dziewiątą, stały się prawdziwymi szlagierami, po które wielu artystów sięga po dziś dzień.

W październiku chcielibyśmy przypomnieć sylwetkę tego wspaniałego aktora i raz jeszcze zaprezentować na dużym ekranie niezapomniane filmy z jego udziałem takie jak: Czy Lucyna to dziewczyna?, Kocha, lubi, szanuje, Piętro wyżej czy Paweł i Gaweł. Przegląd siedemnastu filmów wybranych z bogatej filmografii aktora potrwa od 1 do 14 października. Prawdziwą gratką dla wielbicieli talentu aktora będzie projekcja wyreżyserowanego przez Bodo kryminału „Za winy niepopełnione”.

Przegląd uzupełni film dokumentalny o życiu i twórczości aktora zrealizowany przez Stanisława Janickiego „Za winy niepopełnione. Eugeniusz Bodo”, który wyświetlimy w rocznicę śmierci aktora – 7 października.

Przeglądowi towarzyszyć będzie multimedialna wystawa fotosów i plakatów ze zbiorów Filmoteki Narodowej.

Bodo urodził się 28 grudnia 1899 roku w Genewie. Jego ojciec był z pochodzenia Szwajcarem, matka zaś Polką. We wczesnym dzieciństwie rodzice Eugeniusza przeprowadzili się do Łodzi, gdzie ojciec Bodo − Teodor Juno − stał się właścicielem kina Urania. Przyszły aktor rozpoczął swoją karierę od występów w kabaretach: „Qui Pro Quo”, „Morskie Oko” i „Cyrulik Warszawski”. W kinie zadebiutował filmem „Rywale”, który przyniósł mu bardzo dużą popularność. Najbardziej znane obrazy z jego udziałem to m. in.: „Jego ekscelencja subiekt”, „Czy Lucyna to dziewczyna?”, „Piętro wyżej”, „Książątko” i „Paweł i Gaweł”. Choć Bodo nie prezentował typu urody klasycznego amanta, adorowały go zarówno pensjonarki jak i prawdziwe damy. Panowie zaś darzyli szacunkiem za talent, klasę i poczucie humoru. Był nie tylko doskonałym aktorem, ale również tancerzem, piosenkarzem a także reżyserem. Bodo jest autorem dzieł takich jak: romans − „Królowa przedmieścia” i dramat obyczajowy − „Za winy niepopełnione”. Jako jeden z pierwszych występował również w reklamach. Tuż przed wybuchem wojny kończył pracę nad swoim filmem: „Uwaga, szpieg”, zawierającym wątki antyniemieckie. Po wkroczeniu wrogich wojsk, postanowił uciec do Lwowa. Tam przez kilka lat występował na deskach teatrów w zespole Henryka Warsa „Tea-jazz”, a także kontynuował swoją karierę wokalną. W 1941 roku został aresztowany przez NKWD, które oskarżyło go o szpiegostwo na podstawie posiadania szwajcarskiego paszportu. Aktor został skazany na pięć lat ciężkiego obozu w Kotasie, w obwodzie archangielskim, gdzie zmarł w wyniku wycieńczenia – 7 października 1943 roku.