W dniach 23 - 31 października zapraszamy na retrospektywę twórczości Mike’a Leigh, nie tylko ze względu na proponowane przez nas tytuły, z których część nigdy nie były pokazywana w Polsce, ale przede wszystkim dlatego, że swą obecnością zaszczyci nas sam reżyser.
Mike Leigh stworzył w kinie specyficzny styl łączący wnikliwą obserwację rzeczywistości z poetyką absurdu. Jego filmy podejmują zwykle tematykę społeczną, ukazując zwykłych ludzi w codziennych sytuacjach. Ważnym aspektem filmowego stylu brytyjskiego reżysera jest praca z aktorami oparta na improwizacji i wielomiesięcznym, mozolnym budowaniu postaci.
Centralnym motywem twórczości reżysera jest rodzina, dylematy codziennej egzystencji, problem więzi międzyludzkich. Często jednak skomplikowana sieć wzajemnych stosunków okazuje się źródłem siły dla bohaterów filmów Leigh. Krępujące więzy przynoszą w efekcie ratunek, swoiste oczyszczenie. Mimo wielu elementów sugerujących narodową przynależność dzieł Brytyjczyka, dba on jednak o czytelne przesłanie, pozwalające interpretować jego twórczość w kategoriach uniwersalnych, ogólnoludzkich.
Retrospektywa pod nazwą „Sekrety i kłamstwa Mike’a Leigh” zorganizowana przez Filmotekę Narodową oraz British Council, przy współudziale Stowarzyszenia Nowe Horyzonty i Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu zostanie zaprezentowana w trzech miastach Polski: Warszawie, Poznaniu i Wrocławiu w terminie 23 października – 21 listopada 2013 r.. Jednak jedyną okazję spotkania się z brytyjskim autorem, będzie miała publiczność Iluzjonu w dniu 23 października.
Mike Leigh – brytyjski reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny urodził się 20 lutego 1943 roku w Salford w pobliżu Manchesteru. Ukończył Królewską Akademię Sztuk Dramatycznych. W 1965 roku zadebiutował w teatrze sztuką „The Box Play”. Kolejne sceniczne, nie wystawione dzieło reżysera – „Ponure godziny”, ujrzało światło dzienne dzięki zainteresowaniu aktora kina „młodych gniewnych” – Alberta Finney’a, który dostarczył Leigh środków na jego ekranizację. Film otrzymał Grand Prix na festiwalach w Locarno i Chicago, nie zdobył jednak zbyt wielkiego uznania wśród publiczności, co przyczyniło się do rozstania reżysera z kinem na długi czas. Przez kolejne kilkanaście lat poświęcił się głównie twórczości teatralnej i telewizyjnej. Do kina triumfalnie powrócił w 1988 roku realizując obraz „Wysokie aspiracje” będący wnikliwą analizą problemów współczesnej Wielkiej Brytanii pod rządami Margaret Thatcher. Film zapewnił twórcy międzynarodowy rozgłos i liczne nagrody na europejskich festiwalach. Kolejny film reżysera, komediodramat „Życie jest słodkie” stanowi swoistą satyrę na propagandę epoki „thatcheryzmu”. Natomiast zrealizowany w 1993 roku obraz „Nadzy” to dość ponura opowieść przedstawiająca podróż bohatera w głąb siebie, gdzie odwiedzane przez niego mroczne zaułki Londynu, odpowiadają stanowi jego ducha.
Produkcja ta przyniosła Leigh nagrodę dla najlepszego reżysera w Cannes. Trzy lata później artysta wrócił na festiwal by odebrać Złotą Palmę za film „Sekrety i kłamstwa”, który był również nominowany do Oscara za scenariusz i reżyserię. Obraz ten jest najprawdopodobniej jednym z najbardziej cenionych w kręgu fanów twórczości Mike’a Leigh. Opowiada on o z trudem zbudowanej stabilizacji rozwarstwionej społecznie rodziny, która rozpada się pod ciężarem sekretów i kłamstw z przeszłości. W 2004 roku twórca nakręcił „Verę Drake” – historię starszej kobiety – sprzątaczki, pomagającej młodym dziewczynom usunąć ciążę. Obraz przyniósł autorowi nagrodę Złotego Lwa w Wenecji i nominację do Oscara.
Współorganizator:
Partnerzy: