Lauren Bacall (właśc. Betty Joan Perske) urodziła się 16 września 1924 r. w Nowym Jorku. Po krótkiej karierze modelki i nielicznych występach scenicznych została zauważona przez reżysera Howarda Hawksa, który postanowił zaangażować ją do filmu. Bacall zadebiutowała u boku Humpreya Bogarta w adaptacji powieści Ernesta Hamingwaya „Mieć i nie mieć”. Para zakochała się w sobie, co doprowadziło do rozwodu Bogarta ze swoją trzecią żoną i następnie ślubu z Bacall w 1945 r. Razem zagrali jeszcze w trzech filmach, które są zaliczane do klasyki kina noir. Występując w „Głębokim śnie” Howarda Hawksa (wg powieści Raymonda Chandlera), „Mrocznym przejściu” Delmera Davesa oraz „Key Largo” Johna Hustona (wg powieści Davida Goodisa) małżonkowie za każdym razem potrafili stworzyć na ekranie pełny fascynacji i namiętności duet.

Lauren Bacall wystąpiła jeszcze w kilku pamiętnych komediach, z których na wyróżnienie zasługują: „Jak poślubić milionera” Jeana Negulesco, „Żona modna” Vincentego Minnelliego, „Miłość ma dwie twarze” Barbary Streisand (nominacja do Oscara za rolę drugoplanową) oraz „Obywatele prezydenci” Petera Segala.

Aktorka znakomicie odnajdywała się też w innych gatunkach filmowych – w dramacie obyczajowym „Wpisane na wietrze” Douglasa Sirka, westernie „Rewolwerowiec” Dona Siegela, filmie detektywistycznym „Morderstwo w Orient-Expressie” Sidneya Lumeta.

Postrzegana zarówno na ekranie, jak i w samym Hollywood jako kobieta z „charakterem” Bacall aż dwanaście razy była zawieszana przez studio Warner Bros w czynnościach zawodowych, głównie z powodu kłótni na temat obsadzania ról. Jej wizerunek twardej, inteligentnej, wyzywającej, niezależnej, a zarazem pragnącej miłości kobiety stanowił żeński odpowiednik bogartowskiego emploi. Aktorka zmarła 12 sierpnia br. w Nowym Jorku w wieku 89 lat.