Ken Loach urodził się w 1936 roku w Nuneaton, w Warwickshire. Studiował prawo na uniwersytecie w Oxfordzie. Podczas studiów został przewodniczącym uniwersyteckiego koła teatralnego (Oxford University Dramatic Society) i sekretarzem Eksperymentalnego Klubu Teatralnego (Experimental Theatre Club). Pod koniec lat 50. pracował jako aktor na krótkich kontraktach w zespołach teatralnych. W 1961 roku uzyskał stypendium reżyserskie z telewizji ABC, umożliwiające mu pracę w Northtampton Repertory Theatre. W 1963 roku BBC przyjęła go na okres próbny w charakterze reżysera. Loach szybko zdobył popularność jako reżyser współczesnych sztuk telewizyjnych, ukazujących problemy, z którymi borykała się brytyjska klasa robotnicza. W 1967 roku zadebiutował filmem pełnometrażowym – „Czekając na życie”. Od tamtego czasu pracował równolegle w filmie i telewizji, realizując fabuły, dokumenty, a także programy telewizyjne dla partii politycznych i organizacji charytatywnych. 

Ken Loach zajmuje miejsce szczególne w annałach kinematografii brytyjskiej. Od ponad 45. lat reżyser dokumentuje historię swego kraju, realizując filmy społecznie zaangażowane, które jak w lustrze odbijają aktualne problemy Wielkiej Brytanii. Bohaterami jego dzieł są często ludzie wywodzący się z tzw. klasy robotniczej, borykający się z problemami takimi jak: bezrobocie, nieudolność służb socjalnych, narkomania czy alkoholizm. Można by pokusić się o stwierdzenie, iż Loach postawił sobie za cel, by jego filmy nie stanowiły dla widzów wyłącznie czystej, eskapistycznej rozrywki. Reżyser nieustannie skłania odbiorców swej twórczości do głębokiego przyjrzenia się otaczającej ich rzeczywistości i do walki o jej zmianę. Od 31 października do 30 listopada w Iluzjonie przypomnimy dzieła mistrza, wśród których znajdą się m.in.: „Kes”, „Czekając na życie”, „Whisky dla aniołów” oraz jego najnowszy film – „Klub Jimmy'ego”.