Znakomity reżyser filmowy urodził się w czeskim Čáslaviu 18 lutego 1932 r.  Po ukończeniu wydziału reżyserii w praskiej szkole filmowej szybko zdobył uznanie, reżyserując w Czechosłowacji filmy krótkometrażowe i satyryczne komedie we współpracy z operatorem Miroslavem Ondříčkiem – „Laterna magika II” (1960), „Konkurs” (1963), „Gdyby tych kapel nie było” (1963). Jego debiutem fabularnym była komedia „Czarny Piotruś” (1963), z sukcesem pokazana na festiwalach w Cannes, Montrealu i Nowym Jorku. Reżyser stał się czołowym przedstawicielem tzw. nowego kina czeskiego, które cieszyło się dużym zainteresowaniem za granicą. Zrealizowana w 1965 r. „Miłość blondynki” otrzymała nagrody w Locarno i Wenecji. W 1967 r. wszedł na ekrany ostatni zrealizowany przez Formana w rodzimym kraju film – „Pali się, moja panno”. W 1968 r. reżyser wyjechał do USA, by na zaproszenie wytwórni Paramount Pictures nakręcić film „Odlot”. W tym czasie w Pradze został stłumiony bunt społeczeństwa przeciwko reżimowi sowieckiemu, zwany Praską Wiosną, i Forman zdecydował się pozostać w Stanach Zjednoczonych. „Odlot”, który miał premierę w 1971 r., nie odniósł jednak frekwencyjnego sukcesu, chociaż cieszył się wielkim uznaniem krytyków – otrzymał Nagrodę Jury na festiwalu w Cannes. Przez pewien czas Forman nie mógł znaleźć sobie miejsca w obcym kraju. Dopiero gdy Michael Douglas zaproponował mu nakręcenie „Lotu nad kukułczym gniazdem”, reżyser złapał drugi oddech. Film, który wszedł na ekrany w 1975 r., okazał się olbrzymim sukcesem. Adaptacja znakomitej powieści Kena Keseya, w której szpital dla psychicznie chorych ukazany jest jako metafora państwa i zniewalających jednostkę mechanizmów społecznych, była czytelna pod każdą szerokością geograficzną. Film otrzymał pięć Oscarów w najważniejszych kategoriach: dla najlepszego reżysera, aktora, aktorki oraz za najlepszy film i scenariusz. Ten sukces umożliwił Formanowi nakręcenie znakomitego musicalu „Hair” (1979), opowiadającego o grupie nowojorskich dzieci kwiatów w dobie wojny wietnamskiej. Film otrzymał dwie nominacje do Złotych Globów, Nagrodę David di Donatello za reżyserię i dźwięk oraz nominację do Cezara. W 1981 r. powstał nominowany do ośmiu Oscarów, nagrody BAFTA i siedmiu Złotych Globów „Ragtime” – adaptacja powieści E. L. Doctorowa poruszającej problem rasizmu, której akcja rozgrywa się w Nowym Jorku w 1910 roku. Osiem Oscarów i wiele innych prestiżowych nagród przyniosła Formanowi realizacja „Amadeusza” (1984), filmu opartego na biografii Mozarta.  Zrealizowany w roku 1989 „Valmont” – adaptacja słynnej XVIII-wiecznej powieści „Niebezpieczne związki” – nie został doceniony w takim stopniu, jak wcześniejsza o rok ekranizacja tej książki dokonana przez Stephena Frearsa. W 1996 r. powstał „Skandalista Larry Flynt” – biograficzny film poświęcony założycielowi pierwszego na rynku amerykańskim czasopisma pornograficznego „Hustler”. Wśród wielu innych nagród otrzymał on dwie nominacje do Oscara, dwa Złote Globy i Złotego Niedźwiedzia w Berlinie w 1997 roku. Kolejną zrealizowaną przez Formana biografią był „Człowiek z księżyca” (1999), opowiadający o życiu amerykańskiego komika Andy’ego Kaufmana, ze świetną, nagrodzoną Złotym Globem kreacją Jima Carrey’a. Film, oprócz kilkunastu nominacji do prestiżowych nagród, zdobył też Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię na festiwalu w Berlinie w roku 2000. Ostatnim jak dotąd dziełem Miloša Formana jest film „Duchy Goi” (2006), biografia hiszpańskiego malarza Francisca Goi.

W programie:

• Czarny Piotruś (Černý Petr) Czechosłowacja 1963
• Miłość blondynki (Lásky jedné plavovlásky) Czechosłowacja 1965
• Pali się, moja panno (Hoří, má panenko) Czechosłowacja 1967
• Lot nad kukułczym gniazdem (One Flew Over the Cuckoo's Nest) USA 1975
• Hair (Hair) USA 1979
• Amadeusz (Amadeus) USA 1984
• Człowiek z księżyca (Man on the Moon) USA 1999