Uznawany jest za jednego z najważniejszych światowych reżyserów filmowych. W swoich filmach, będących swoistymi traktatami filozoficznymi, przyglądał się ludzkiej psychice oraz mechanizmom społecznym, które na nią wpływały. Jego znakiem rozpoznawczym było obsadzanie w filmach tzw. naturszczyków oraz prowadzenie ich w stronę maksymalnego naturalizmu i rezygnacji z korzystania z jakichkolwiek technik aktorskich – nie tyle grania ile beznamiętnej obecność na ekranie, podkreślającej psychologiczny wydźwięk obrazów. Bresson w mistrzowski sposób posługiwał się językiem filmu i opowiadał obrazem, często maksymalnie ograniczając dialogi.

Dziennik wiejskiego proboszcza (Journal d'un curé de campagne), Francja 1951

Ucieczka skazańca (Un Condamné à mort s'est échappé ou Le vent souffle où il veut), Francja 1956

Kieszonkowiec (Pickpocket), Francja 1959               

Na los szczęścia, Baltazarze (Au hasard Balthazar), Francja/Szwecja 1966

Mouchette (Mouchette), Francja 1967

Pieniądz (L'argent), Francja/Szwajcaria 1989