Sławomir Kryński w swoim urzekającym filmie opowiada o lęku człowieka przed samotnością, przemijaniem i śmiercią. Film jest poruszającą, ale też zabawną historią o przyjaźni małej dziewczynki i starego człowieka. Oboje poznają się kiedy po spaleniu sierocińca grupka dzieci zostaje przygarnięta do pobliskiego domu starców. Reżyser śledzi wzajemne relacje małej Marysi, pełnej dziecięcej wiary w dobro i Adama – samotnego, zgorzkniałego człowieka u kresu swej drogi. Film przeniknięty jest ciepłem i melancholią. Proponuje nam chwilę refleksji i niezwykłego przeżycia, w urzekającej, na poły baśniowej formie.