Mathieu, zamożny dżentelmen w średnim wieku, wsiada do pociągu relacji Sewilla-Paryż. W pewnym momencie na peronie pojawia się piękna dziewczyna, Conchita. Mężczyzna wylewa jej na głowę wiadro wody, a następnie wyjaśnia współpasażerom przyczyny swego zachowania. Film opowiada o sadomasochistycznych relacjach między młodą kobietą i starszym mężczyzną, im bardziej on jej pragnie, tym bardziej ona go unika. Toksyczna relacja prowadzi bohaterów do tragicznego finału.

Począwszy od wersji von Sternberga z udziałem Marleny Dietrich, jest to czwarta adaptacja powieści „Kobieta i pajac” i zarazem ostatnie dzieło Luisa Bunuela. Przewrotna antologia aluzji do wcześniejszych filmów reżysera, jest obrazem obalającym mit kobiety fatalnej, eseistycznym studium destrukcyjnej miłości i uczuciowych frustracji wpisanych w oniryczną rzeczywistość. Co ciekawe, w główną bohaterkę wcieliły się dwie – zupełnie różne od siebie pod względem fizycznym – aktorki: Carole Bouquet i Angelina Molina.