Scenariusz filmu powstał na podstawie powieści Władysława Terleckiego pod tym samym tytułem. Choć autor nie wskazuje wprost na konkretne postaci historyczne, nietrudno się domyślić, że losy dwójki głównych bohaterów są zbieżne z losami Stanisława Ignacego Witkiewicza i Czesławy Oknińskiej. Witkacy w dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski popełnił samobójstwo w Jeziorach na Wołyniu. Film Henryka Kluby ukazuje ostatnie dni z życia wielkiego twórcy. Narastające poczucie zagrożenia, bezcelowości, lęku przed tym, co ma nastąpić towarzyszy mu nieustannie podczas ucieczki z Warszawy na Wschód. Codzienne wydarzenia przeplatają się w filmie z obrazami z jego życia wspartymi wewnętrznym monologiem artysty. Styl narracji i sposób fotografowania sprawiają, że film staje się przejmującym studium wewnętrznej dezintegracji pisarza. Podkreślając malarskość kadrów, wprowadzając wątki oniryczne, Kluba oddaje na ekranie cechy właściwe zarówno dramatopisarstwu, jak i malarstwu Witkacego.